SA2849/KhB30: Sıkıştır Biçâreyi Ey Rüzgar...

(Çağ silkindi, nasırlar söküldü mağaralardan...)

(Kasırgalar rüzgarla didişti, ışık kurtuldu rüyâlardan...)

(Pusuda bekliyordu çağın derisi...)

***

...sıkıştır biçâreyi ey rüzgar... 

kanatlarından sürükle...

nokta koy alnına hint kadınları gibi... 

şeceresine bir takunya sesi yükle...

SA2682/ KhB29: Ve Sen İnci Tanesi Karanlık...

(Zaman durdu durulmamış zamanda)

(Kınında paslanmış kılıçlar gibi kınından çıktı rüyâlar)

(Gece korktu, gündüz korktu, ıslık çaldı karanlık)

***

Sadece izi düşmüş gözlerine güneşin... 

güneş kim ki... 

hem nasıl olur yeknesak hayatta bu... 

tutam tutam su gibiydi ya her şey...

SA1678/ KhB28: Sonra Uzaklaştı Zaman...

(Mengeneler sıktı şakaklarından kadının, kadın sarsıldı avuçlarından)

(Gök dokudu yüreğini erkeğin, erkek çağrıldı günahlarından)

***

...evet... martılara bakarken uzaklaşıyordu kara,

başka bir karaya doğru yaklaşırken biz...

...ben ön tarafında rüzgar savuruyordum gerisine doğru vapurun,

rüzgar hatıralara birer çift tebessüm ekliyordu sessizce...

SA1633/KhB27: İlk Pâye

(İki kuş vurdu birbirini... birinin yavrusu düştü toprağa diğerinin düşleri)

(Düşlerde kemirdiler birbirlerini... dışarıdan görünen bir tek kanlı dişleri)

***

...virgülün kulaklarında kalan bir tutam gülü tutsam

yorgun argın sürünen bir noktalı virgülle karşılaşıyorum

bir ünlem kalınlığında çıkıyor tüm sesler; düz, bir ucu hep altta kalan

hüzünler gibi sevinçleri de sıkıştırıyorlar üç noktalara

SA1514/KhB26: Öldürene Dek Çal Bizi...

(Durdu bütün sesler, seslerin sırtındaki yükten kesildi nefesler...)

(Bir ışık aradı hüzün, kaldırımlardaki gölgelerde can çekişti hevesler...)

(...)

Hüzünlerimiz zincir...
Sıra sıra sarılmış yetimler gibi...

Zincirlerimiz boynumuza bağlı 

Gecelerimiz sıra sıra zehir...

SA539/KhB25: Gözden Gelen Ses

(Sordular hüznü içime, içim yangın yeri haberleri yok…)

(Cevap verdi içim, içim bitmiş sözleri yok…)

(…)

Bir hüznün içinde yalın kılıç geziyorum

Geziyorum işte öyle

                               kesip biçiyorum…

(…)

Kesip biçiyorum hüznün gözlerinden

               Birikmiş çocukları, kadınları, kızları

Çekip kesiyorum katillerin ellerinden…

SA419/KhB24: Haberci

 (Bir şiir durur bir şiirin ruhunda)

(Bir şiir işler gergefi, bir şiirin bitmeyen ruhunda)

(…)

Git, ona öyle söyle

Yaprakları dökülmüş o ağaçların altında

O kuru, o ayaz gündüzün ortasında

Karşısına çıktığım andan bu yana

Sabahlar soğuk,

İçim titremiyor, gözüm seğirmiyor…

SA372/KhB23: Lodoslar Islık Çaldığında

 (Meşakkat yüklü lodoslar sardığında gökyüzünü)

(Yalnız ve kavruk insanlar dağılır yeryüzüne)

(…)

Dokunsan ağlayacak, çekip gidiverecek gözyaşlarına

Mendilsiz ıslak gözleri homurdanacak

Başbaşa acısıyla susacak insan, susturulacak hayatta…

(…)

Neler üşüşüyorsa kafasına lodoslar ıslık çaldığında

Neler döndürüyorsa evrenini

Sıkışacak insan dudaklarının arasına

Çekinecek dudaklarından

Salıverecek kendini

Üşüyecek…

SA348/KhB22: Rahle-i Tedrisat

(Gözleri ağlar onun; göstermez size gözyaşlarını)

(Gülümsemez dudakları, hep babasıyla konuştuğundan)

(…)

Onun baba çağıran sessizliğine baktım

Gözlerindeki izi sürdüm gözlerime

Gözlerinden içine aktım…

(…)

Baba arıyordu içinde, koşup sarılacak

İçinden dışarı çıksın; herkes görsün, göstersin onlara işte babam diye...

SA316/KhB21: Direnişin Çocuk Rengi

(Uzun kış gecelerinden kısadır gece)

(Yakıp geçmiş tüm kahırlardan daha uzun bu gece)

(…)

Dokunur boğazına içeriden

Derinden gelir uykusuzluğun, kırgınlığın, gecelerin

Kırılmış, parçalanmış bir yüreğin çığlıklarını duyarsın

Dokunamazsın yutkunamazlığına…

SA279/KhB20: Ölünün Şehit Yüzü

(Vurulmuş besbelli, kör bir merminin ruhundan)

(Çıkıp gitmiş insanlık, ağıtlara tutunmuş umutlarından)

(…)
Bir yakın gece hey!
Boşlukta sallanan ince, ipince bir yay
Serin beyazı sinik, silik ve mağdur
Yüreği yanık anaların dillerinde ağıt
Gecenin susan dilinde dualar
Bir meydan sonsuza kahırlı dudaklarda yıldızlanıyor…

SA269/KhB19: Sarkık Yürek

(Anne derken çocuklar, çocuktular her yaşta)

(Baba derken de çocuklar, her yaşta)

(…)

Bir babam vardı

Bir de annem

Bir ona kayardı yüreğim, bir ona

Bir çıkış arardım

Bir o açardı yüreğini, bir o...

SA257/KhB18: Ömür/ Üç Yaprak Destanı

(Mor/solgun, sarı, yeşil gülümser teni yaprakların)

(Kardeşlikleri düşer gözyaşlarından ayrılıkların)

(…)

Minik yeşil kanatlardı onlar

Tormurcuk tomurcuk, dal dal, yanyana

Koklaşıyorlardı yanaklarına çarpan yağmurla…

(…)

Küçük küçük, ninni tadında salınışlarla

Büyüyorlardı esen rüzgarın kollarında

Birlikteydiler bir kökte…

SA246/KhB17: Riyâkâr Sessizlik

(Baktılar; birer biner ölüyor insanlığa henüz doğmuş çocuklar)

(Kalktılar; döndüler, kâtillere bağırdılar, sonra sırtlarını sıvazladılar)

(Sen sustun...)

(…)

Anlatılmaz diyorsun

Baktığında gözlerine

Gördüğün haykıran, doğuran ve ölen acı

Anlatılmaz diyorsun ve

Susuyorsun…

SA232/KhB16: Ağlatma Kristal Düşlerini!

(Dişlerini geçirme gözlerine; o bir çocuk)

(Dişlerin sana parlak; kararmış ruhun gibi)

(…)

Dokunmasan ruhuna

Öylece geçip gidiverecek çocuk elleri

Karışmasan diline

Söyleyip geçecek türkülerini…

SA218/KhB15: Beddua

(Kanlarına sıyrılmış yüzüne bakma, sıyrılan insanlığın son nefesi)

(Bil artık; hayat dirilerin, ölüm katillerin huzur bulacakları son kafesi)

(…)

Alnı paramparça… yüzüne sıçramış parçalanmış beyni

Kanıyla sıvanmış yüzü, akları sıyrılmış gözleri oldu mu hiç çocuğunun?

Hiç, bir leş gibi

Kafası kayalara çarpa çarpa sürüklenen bir gövde gördün mü kendi kanından?

Kendi kanından

Canından büyüttüğün bebeğini

Öldürülmüş alnıyla kopardılar mı hayattan?

SA200/KhB14: Yahudi Çocuk

(Bir bebek doğduğunda, ağlıyorsa analar)

(Oğuldur bilir, dışarıda bekleyen babalar)

(…)

Göğün renkleri var sırtında

Gülüyor gözlerin çocuk

Ellerin uçuşuyor

Tertemiz dudakların…

Bakıyor bana ey çocuk

Bakıyor merakla

Bakıyor insanlığa masum göz bebeklerin…

SA185/KhB13: Bizi En Çok Münafıklar Vurdu Baba

(Babalar öldüğünde ansızın tıkanır oğullar)

(Boğulur tek tek boğazlarındaki yüklü boğumlar)

(…)

Bizi en çok münafıklar vurdu baba

Bir de ahmaklar…

(…)

Affettin seni inciteni 

Ben seni inciteni affettiğini gördüm

İncindiğini belli etmedin baba

Gözlerin hep geride kaldı…

SA172/KhB12: Bereket Doğuran Kadın

(Hititin, Rumun, Persin, Arabın, Türkün, Kürdün, Zazanın)

(Dudaklarına dokunmuş sevgiyle, bereket doğuran kadın)

(…)

Kavruk tenli adamlar da doğdular
Yemenisi kıvrık, dudakları pembe kadınlar da…

(…)

Pürüzsüz mermerlere işlenmiş dolgun vücutlu kadınlar
Kıvırcık saçlı adamları doğurdular kılıç şakırtıları arasında
Buharlı hamamlarda keselendi insanlık, savaşlarda kurban edildi tanrılara
Şaraplar sunuldu sunaklarda, sığırlar kesildi adaklık

SA161/KhB11: Ak Kanat

(Çabalamıştır insan bağırarak, asırlar kadar uzun gecelerce)

(Kurtulmak için, gecelerden gelen şeytanın tırnaklı dişlerinden)

(…)

Sıçradığında elleri sağa sola,

                                     yukarıya

Kıpırdadığında dudakları kendinden habersiz

öfke saçtığında

                      kan çanağına dönmüş gözleri

duyma onu öyle, görme!