SA8679/SD1730: Avrupa'nın Yeni Bir Gençlik Garantisine İhtiyacı Var

Sonsuz Ark'ın Notu:

Aşağıda çevirisini yayınladığımız analiz Linz, Avusturya Chamber of Labour in Linz'da işgücü piyasası uzmanı ve Johannes Kepler Linz Üniversitesi'nde öğretim görevlisi Dennis Tamesberger ve  JKU'da sosyoloji ve ampirik sosyal araştırma profesörü ve Mesleki ve Yetişkin Eğitimi Enstitüsü bilim direktörü Johann Bacher'e aittir ve 2008 Ekonomik krizi sonrası AB tarafından genç işsizliğini azaltmak için  2013'te oluşturulan Gençlik Garantisi'nin vaat ettiklerini gerçekleştiremediğini vurgulayarak Covid-19 sonrası yeni bir Gençlik Garantisi oluşturulmasına odaklanmaktadır. Analistler özetle, çoğu zengin AB ülkeleri tarafından finanse edilen fonun, daha yoksul ülkelerde daha fazla kullanılması gerektiğini ve yeni Gençlik Garantisi'nin İş Garantisi olarak algılanması gerektiğini belirtirken, Avrupa Birliği için daha kapsamlı bir tasarımdan söz etmektedirler: "Yeni bir Avrupa Gençlik Garantisi AB'nin sadece gelecek nesillere önem verdiğini değil, aynı zamanda ekonomik ve mali olarak mücadele eden bölgeleri desteklemeye istekli olduğuna da işaret eder." Anlaşıldığı üzere, Avrupa Birliği, refahın arttırılması ve yayılması ile ilgili kuruluş amaçlarına ulaşamamıştır. Türkiye'nin, mevcut üyelerine teokratik bir diktatörlük ve yoksulluk-eşitsizlik, yoksul çalışanlar ve artan işsizlik dışında bir şey vermeyen ve Covid-19 salgınında da sınırlarını kapatarak, vahşi bir rekabete giren Avrupa Birliği ile ilgili üyelik müzakerelerinin sürdürülmesi konusunda istekli davranması anlamsızdır. Türkiye, yeni ve bağımsız bir Avrupa Birliği politikası tasarlamak için hiç vakit kaybetmemelidir; Fransa ve Almanya'nın, Yunanistan'ı Türkiye'ye saldırtma girişimlerinin yoğunlaştığı bugünlerde Avrupa Birliği etkisiz ve çürümüş yapısıyla dış politikada sadece bir engel olarak yolumuza çıkacaktır.

Seçkin Deniz, 26.06.2020

Europe needs a new Youth Guarantee

"Gençlik Garantisi vaadini yerine getiremedi. Derinleşen ekonomik kriz iyi işleyen bir garantiyi daha da zorunlu hale getiriyor."

Coronavirüsün hızla yayılmasını önlemek için ekonominin kapatılması, çoğu ülkede işsizliğin hızla artmasına neden oldu. Bununla birlikte, gençler için özellikle zor işgücü piyasası durumu çok az bilinmektedir. Ancak tahminlerimize göre genç işsizliği bir yıl içinde yüzde 70 civarında artacak. En ekonomik açıdan sıkıntı çeken ülkelerin rahatlamasını sağlamak için 50 milyar € yeterli finansmana sahip yeni bir Avrupa Gençlik Garantisi öneriyoruz.

SA8666/SD1724: 'Kurtarma'nın Merkezinde Neden Çocuklar Olmalı?

Sonsuz Ark'ın Notu:

Aşağıda çevirisini yayınladığımız analiz, Eurochild hukuk kurulu başkanı Reka Tunyogi'ye aittir ve Covid-19 krizi ile derinleşen Avrupa'daki yoksulluğun ve artan eşitsizliğin kurbanları olarak çocukların Avrupa Kurtarma Planı'nın merkezine alınmasına odaklanmaktadır. Yaklaşan ekonomik krizle başa çıkmak için umutsuz adımlar atan Avrupa Birliği'nin, Covid-19 salgınında kurumal olarak yaşadığı başarısızlık, üye devletlerin kendi başlarının çaresine bakması zorunluluğunu ortaya çıkarmış görünmektedir. Analiz, makro plan düzeyinde açıklanan milyarlarca euroluk kurtarma paketinden çocuklara ayrılmış olan payın gerektiği gibi harcanmayacağından endişelenmekte ve çocukların haklarını koruma kaygısıyla liderleri uyarmaktadır. Çocuklarının geleceğindeki riskleri bile tartışamayan Avrupa Birliği refah paylaşmayı unuttuğu gibi, üyelerine herhangi yeni bir çıkış yolu önermekten uzaktır. Allah'ın insanlara emaneti olan masum çocuklar için tehdit bahsedildiğinden daha büyüktür. Global Missing Children's Network (Küresel Kayıp Çocuklar Ağı) ICMEC'in yayınladığı kayıp çocuk istatistikleri dehşet vericidir: her yıl Avustralya'da 20,000 çocuk, Kanada'da 45.288 çocuk, Almanya'da 100.000 çocuk, Hindistan 'da 96.000 çocuk, İspanya'da 20,000 çocuk, İngiltere'de 112.853 çocuk, ABD'de 460.000 çocuk kaybolurken, 2015 yılında Jamaika'da 1.984, Rusya'da 45.000 çocuk kaybolmuştur. Satanizmin kölesi haline gelmiş yetişkinlerin pedofili sapkınlığına ve şiddete kurban gittiği düşünülen yüz binlerce kayıp çocuk hepimizin endişelenmesini gerektirecek kadar somut bir tehdittir. Küresel ekonomik krizden ve Covid-19 krizinden dünyanın diğer ülkeleri kadar etkilenmeyen ve ayakta kalan Türkiye satanizmin hedefindeki çocuklar için çok daha fazla şey yapmakla mükellef olduğunu unutmamalıdır. Bütün bu istatistikler açıkça ortada iken, Satanizmin medyadaki amiral gemisi The Economist'in farklı bölgelerden topladığığını iddia ettiği uydurma verileri karşılaştırarak oluşturduğu ve yayınladığı, satanist Euronews'in de kayıp çocuklar listesinde adı bile olmayan Türkiye'yi karalamak için yorumlayarak yayınladığı listede, Şubat 2018 ile Nisan 2019 arasında incelenen ülkeler arasında her yıl 112.853 çocuğun kaybolduğu İngiltere'yi 83.0 puanla çocuklar için en güvenilir ülke konumunda göstermiş, her yıl 45.288 çocuğun kaybolduğu Kanada'yı en güvenilir dördüncü ülke olarak ilan ederek gerçeği çarpıtmıştır. Türkiye'nin bu alçakça yalanlarla da mücadele etmesi ve bir an önce dünyanın bütün çocuklarını koruyacak bir politika alanı oluşturması şarttır.

Seçkin Deniz, 20.06.2020

Why recovery needs to have children at its centre

"Salgın ve kilitlenmenin çocukların refahı üzerinde ciddi etkileri oldu. AB toparlanma planı, çocukların özel ihtiyaçlarının karşılanmasını sağlamalıdır."

Krize kilitlenmekten vazgeçtiğimiz için iyileşme/kurtulma/kurtarma herkesin aklında. Bununla birlikte, iyileşme farklı şeyler ifade edebilir. Bir ofis çalışanı, iş yerinden çok etkilenen hizmet sektörü çalışanından farklı bir şey bekleyebilir. Büyük bir şirketin beklentileri, aynı zamanda tek bir ebeveyninki gibi, iki gelire sahip bir haneye kıyasla, küçük işletme sahiplerinden farklı olacaktır. İyileşmenin/kurtarmanın çocuklara ulaşmasını ve onlara yardım eli uzatmasını sağlamak Avrupalı ​​liderlerin sorumluluğundadır.

SA8657/SD1721: Avrupa'yı Şeffalıkla Yeniden Başlatmak

Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız analiz, kamuoyu tartışmalarında aktif bir öğrenci derneği olan Conférence Olivaint'in mali işler sorumlusu, L'Alternative lycéenne'nin yazarı, bir SciencesPo öğrencisi ve aktivisti olan Arthur Moinet'e aittir ve Avrupa'daki lobicilik faaliyetlerinin şeffaflaşmasına odaklanmakta ve Brüksel'de yasaların ve yönetmeliklerin çıkarılmasında kimin etkili olduğunu bilinmesi gerekliliğini ve bunun kurumsallaşmasının güven yitiren Avrupa Birliği kurumları için yeniden başlamanın şartı olduğunu vurgulamaktadır. Avrupa Birliği kurucuları olarak değerlendirilebilecek teknokratların ve siyasetçilerin küresel şirketlerin temsilcileri gibi davranarak itibarsızlaştığı ve Avrupa'yı eşitsizliğe, yoksulluğa, çalışanları sömürüye sürüklediği bir çağda gençlerin söz sahibi olarak şeffaflık istemeleri şaşırtıcı değildir; ancak Avrupa'nın gençlere ne kadar değer verdiğini veya vereceğini zaman gösterecek, şimdilik kuşatıcı bir değer aralığında gençlere alan açılmış olduğunu söylemek zordur. Avrupa Birliği şeffaflaşamadığı için çözülmüş ve çürümüştür; Avrupa Birliği'nin ilkesizliği ve değersizliği dolayısıyla değer erozyonu yaşayarak yetişen gençlerin bu çürümüşlüğü aşması mümkün görünmemektedir. Yeniden yükselen Türkiye'nin Avrupa'nın ve ABD'nin yaşadığı bu karmaşık zihinsel alandan gençlerini koruyacak güncellemelere ihtiyacı vardır; medyanın ve enformasyon kanallarının neoliberal kapitalizmin yok ettiği Avrupa'nın ve ABD'nin hayaller diyarı olmadığını anlatması gerekmektedir.
Seçkin Deniz, 16.06.2020

Relaunching Europe by transparency

"Brüksel'deki sayısız lobici, özel çıkarları, özellikle büyük şirketleri savunuyor. Avrupa vatandaşlarının şeffaflık için daha az düzensiz bir çerçeveye ihtiyaçları vardır."

Mevcut kriz dahil olmak üzere Avrupa'da lobilerin etkisi sürekli artmakla birlikte, lobicilikle ilgili düzenleme hala açıkça yetersizdir. Avrupa vatandaşlarının güvenini arttırmak için güçlendirilmelidir.

SA8636/SD1713: Arnold Schwarzenegger: "Sevdiğim Amerika'nın Daha İyisini Yapmaya İhtiyacı Var"

Sonsuz Ark'ın Notu:

Aşağıda çevirisini yayınladığımız metin Californiya'nın 38. valisi (Cumhuriyetçi, 2003-2011), 1984 yapımı Terminatör filminin başrol oyuncusu Avusturya asıllı Arnold Schwarzenegger'e aittir ve 25 Mayıs 2020'de siyahî Amerikalı George Floyd'un polis tarafından boğularak öldürülmesi sonrası başlayan protestolara ve Amerika'daki ayrımcılığa odaklanmaktadır. 4 Nisan 2004 tarihinde, California'nın 700 bin Ermeniyi barındırdığını ifade eden, Ermenistan dışında en büyük Ermeni topluluğunun California'da bulunduğunu belirterek 19-26 Nisan tarihleri arasındaki haftayı, sözde "Ermeni soykırımını anma günü" ilan eden Schwarzenegger, İstanbul'dan da 'Konstantinopolis' diye söz etmiştir.

Seçkin Deniz, 06.06.2020

The America I Love Needs to Do Better

"Vatanseverlik sadece bayrağımıza karşı kör sevgi demek değildir, ülkemizi her Amerikalı için geliştirmek için yaptığımız iştir."

1968'de Amerika'ya göç ettim. İlkokulda iken Amerika Birleşik Devletleri'nin görüntülerini gördüğüm andan itibaren buraya gelmeyi hayal etmiştim. Bana göre, yüksek gökdelenlerin, dev köprülerin, geniş otoyolların ve Hollywood'un fotoğrafları ve filmleri sınırsız bir fırsat ülkesini temsil ediyordu. Burasının ait olduğum yer olduğuna karar verdim.