"Düzenli bir ordu adım adım üzerimize geliyordu ve ben geri çekilmemekte kararlıydım, çünkü muhaliflerin azimli mücadelesinin zafer ile sonuçlanacağına inanıyordum. Savaşçıların bir çoğu ölümü özgürlük olarak görüyordu ve cephede olmalarının tek sebebi de buydu."

Bingazi'den yola çıkalı yaklaşık yarım saat olmuştu. Akdeniz’e paralel uzanan ve Libya'nın Tunus sınırına kadar giden yolda çölün hemen dibinden ilerliyorduk. Her 3-5 kilometrede kurulan kontrol noktalarında görevli siviller kamyonete bir göz attıktan sonra yolu açıyordu.
Biz Bingazi'den uzaklaştıkça çöl sessizliği artıyordu, oysa saatte yüz kilometre hızla kargaşanın tam ortasına ilerliyorduk. Hiç tanımadığımız insanlara hayatımızı emanet etmiştik; onlar da hiç tanımadıkları insanlar için kendilerini tehlikeye atmışlardı.