SA8865/SD1816: Amerikan Travmaları

 Sonsuz Ark/ Evrensel Çerçeveye Yolculuk

Sonsuz Ark'ın Notu:

Çevirisini yayınladığımız analiz, İsveç'in önde gelen haber dergisi Fokus'u kuran ve İsveç Sosyal Demokrat Partisi mazisi bulunan, İskandinavya'nın en büyük günlük gazetesi Aftonbladet'in kültür editörü Karin Pettersson'a aittir ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ırkçılığa, ayrımcılığa, eşitsizliğe odaklanmaktadır. Analistin Cumhuriyetçi Trump'ı suçlama biçimi Amerikan tarihindeki ırkçılığı, beyaz üstünlükçü yaklaşımların katı egemenliğini 'Demokratların lehine' görmezden gelecek kadar güncele daraltılmış olsa da, gerçek apaçık ortadadır: Efsanevî 'Amerikan Rüyâsı' yerini 'Amerikan Kâbusu'na bırakmıştır.

Seçkin Deniz, 22.09.2020

American traumas

"Karin Pettersson, Amerika Birleşik Devletleri'ni parçalayan, tasfiye edilmemiş ırkçılığın derin fay hatlarını araştırıyor."

Önümüzdeki 50 yıl içinde Birleşik Devletler hâlâ var olacak mı? Yoksa birlik barışçıl veya en kötü ihtimalle şiddet içeren ve kanlı bir süreç sonunda mı dağılacak?

Bu senaryo tamamen mümkün görünüyor. Ülke bu kadar zayıf ve çatışmaları ne kadar acımasız; "çatışmalardan" daha iyi kelimeler olmasına rağmen: baskı, sömürü, ayrımcılık.

SA8787/SD1779: Amerika'ya Acımak/ Amerikan Dünyasının Çöküşü

Sonsuz Ark/ Evrensel Çerçeveye Yolculuk

Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız analiz, düşünce kuruluşu The Atlantic'in Londra'dan yazan kıdemli yazarı Tom McTague'e aittir ve ABD'nin çöküşüne odaklanmaktadır. Analistin, çektiği üç boyutlu fotoğrafla, Avrupa ve ABD'den oluşan steril Batı dünyasının toplu bir şekilde çürüdüğünü görmemizi sağlaması ve "Önemli olan estetikse, ABD bugün geri kalanımızın istediği, kıskanacağı veya çoğalması gereken ülkeye benzemiyor." dedikten sonra teselli edici bir çaresizlikle gerçeği kabullenmesi ilgi çekicidir: "Amerika Birleşik Devletleri'nde dünya kendisini aşırı bir biçimde görüyor: daha şiddetli ve özgür, zengin ve bastırılmış, güzel ve çirkin. Dickens gibi dünya da Amerika'dan daha fazlasını bekliyor. Ancak le Carré'nin gözlemlediği gibi, bu aynı zamanda büyük ölçüde estetik bir şeydir; sert baktığımızda gördüklerimizden hoşlanmayız çünkü kendimizi görürüz."
Seçkin Deniz, 14.08.2020

The Decline of the American World

"Diğer ülkeler Amerika'dan nefret etmeye, Amerika'ya hayran olmaya ve Amerika'dan korkmaya alışkındır (bazen hepsi birden). Ama Amerika'ya acımak? Bu yeni."

John le Carré, kurgusal Sovyet köstebeği Bill Haydon için Tinker Tailor Soldier Spy'da (Bakınız; Köstebek filmi) “Amerika'dan çok nefret ediyordu” diye yazmıştı. Haydon'ın Britanya gizli servisinin merkezinde çifte ajan olarak çalıştığı ortaya çıkmıştı; ihaneti, İngiltere'ye değildi, Amerika'ya duyduğu kinle motive olmuştu. Haydon aceleyle, "Bu, her şey kadar estetik bir yargıdır," diye açıklamıştı bu durumu. "Elbette kısmen de ahlaki bir yargı."

SA5599/ÇY4-DB117: Amerikalılar Her Zamanki Kadar Çirkinler mi?

"Çirkin Amerikalı şüphesiz ABD'nin diplomatik ve dış yardım politikasının 'Sessiz Baharı'ydı. Aynı zamanda Amerikan kontrgerilla taktikleri ve ABD'nin kamu diplomasisi çalışmalarının iddianâmesiydi." 

Are Americans as ‘Ugly’ as Ever?

"Çirkin Amerikalı", Amerika Birleşik Devletleri'nin dünyada kendini gördüğü haliyle şekil değiştirdikten 60 yıl sonra da geçerliliğini koruyor. 

Yaygın olarak kullanılan "Çirkin Amerikalı" ifadesi, çok gürültülü, çok gösterişli veya çok kibirli bir denizaşırı Amerikalıyı (veya üçünü birden) tasvir etmiştir. Bu popüler ifade, 60 yıl önce yayınlanmış bir romanın başlığında ortaya çıktı. ABD tarihinde çok az kitabın yapabildiği bir sansasyon yarattı.