SA5442/KY58-GÖKA63: İnsan Unutur, Sen de Unutursun!

“En soluk mürekkep bile en güçlü hafızadan iyidir.”

Yakın zamanlara kadar, hafızamızın tüm yaşantılarımızın beynimizde bıraktığı izler şeklinde depolanmasından oluştuğuna, bunama gibi hastalıklar olmadığı sürece mutlak unutmanın gerçekleşmediğine, yeri geldikçe eski anıların hatırlandığına inanılıyordu. Hafızamız, sanki bütün yaptıklarımızın siluetlerinin, banyo yapılmamış fotoğraf kâğıtları gibi asıldığı bir galeri gibi tasavvur ediliyordu. 

Bu anlayış, hiçbir delile dayanmadığı halde bilim dünyasında, akademikler arasında bile etkisini sürdürdü. Öyle ki, bugün de hafızayla ilgili bilimsel araştırmaları takip etmeyenler, hatta hekimler, psikologlar ve psikiyatrlar hala böyle bir hafıza anlayışına sahipler. Eskiden hafıza video-tape gibi düşünülürdü, şimdi de bilgisayara benzetiliyor. Her yaptığımızın beynimize kaydedildiği, hipnoz gibi özel tekniklerle hatıraların tıpkısının aynısı şeklinde geri çağrılabileceği inancı varlığını sürdürüyor.