SA7868/Sonsuz Ark-YD164: Ebeveynlerin Kelime Hazinesi Çocuklarının Akademik Başarısını Etkiliyor

"Çalışmada üniversite mezunu ailelerin çocukları ile okulu tamamlamayan ailelerin çocukları arasında bir karşılaştırma yapılarak çocukların duydukları kelime sayıları ve çeşitlilikleri incelendi. Sonrasında da aynı çocukların okul başarıları ele alındı. Elde edilen sonuçlar; üniversite mezunu ebeveynlerin çocuklarının daha başarılı olduklarını ortaya koyuyor."

Çocuklarda dil gelişimi oldukça önemli ve birçok faktör tarafından etkilenen bir süreçtir. Dil gelişimi gelişim psikolojisinde gerek bilişsel gerekse sosyal açıdan birçok çalışmada incelenmiş, hala incelenmekte olan ve her geçen gün daha farklı keşiflere sebep olan bir alandır. Dil gelişimi, aslında tüm ebeveynlerin hakkında bilgi sahibi olması gereken bir konudur.

SA7757/KY13-AO264: Babalar Günü

"Bir yabancının babasına beslediği şükran duygularını açığa vurarak genel bir güne dönüştürmesinin hikâyesinden ziyade babaların da bir özel gününün olması, o günde daha çok hatırlanmaları babalar için elbette mutluluk verici."

“Gün”ler anıları tazeleme, belirli bir kitleyi manevi olarak taltif etme gibi anlamlar yüklenerek her yıl karşımıza çıkmakta. Bu tür kutlama günleri aynı zamanda tüketimi kamçılayan günler olduğu için genellikle kapitalizmin beşiği olan Batı patentli..

Küreselleşmeyle birlikte bu tür günler hızla yaygınlaşıyor ve benimseniyor.. Bugün yine onlardan birini kutlamaktayız.

SA7198/KY73-PH8: Fatihler Değil Okuduğunu Anlayan Çocuklar!

"Evet, en küçüğünden en büyüğüne kadar herkes işini iyi yapmalı; en başta da anneler…"

“İşini en iyi yapan vatanını en çok sevendir” sözünü sıklıkla duyarız. Hayat hakkında özet ve gerçekçi bir ders veren, askerlik kaynaklı bu sözün anonim olduğu sanılıyor. Ama İslam medeniyetinde; Hz. Muhammed’e atfedilen “Allah işini en iyi yapanları sever ve işini iyi ve güzel yapmak ibadettir” anlamında pek çok tavsiye (hadis) ayrıca Kuran’da da bu mealde ayetlerin olduğunu biliyoruz.

SA6464/ÇY12-EÖRS9: Kapatın Gözlerinizi ve Düşünün...

 "Şimdi kurbanı olduğunuz yaratığın öldürdüğü ruhunuzdan geriye kalan..."

Şimdi,

Yas ve yeis arası iki günlük infialler yaşamadan önce,

Çekmediğiniz acının yasını tutmadan önce,

Hayali idam sehpalarından medet ummadan önce,

Irzına geçtiğimiz insanlığın insanları olarak ırzımızı,  " kısasta hayat vardır " sloganının gölgesinde korumaya çalışmadan önce,

SA6337/ÇY12-EÖRS8: Malum Dün Babalar Günü İdi...

"'Babalık Makamı'nın hakkını vermiş bir adam, evlatlarına en kıymetli mirası bırakmış demektir..."

Malum dün babalar günü idi... 

Her ne kadar bizden bir gelenek olmasa da ülkemizde önem verilen bir kutlama gününe dönüştüğünü kabul etmek gerekir...

Gerek Ramazan Bayramı'nın son günü gerekse 'Babalar Günü' olması hasebiyle birkaç cümle düşmek istedim kendimce...

SA1170/DT29: "Kur'an Oku" Diyen Baba

"Herkes Kur'an okumalı, kendi huzuru için."

Herkesin uyuduğu vakitlerde kimseyi rahatsız etmemek için gece lambasının ışığında okurdum kitaplarımı... Romanlar, yarıda bırakılmayacak maceralarla doluydu; hele ertesi güne kalamayacak kadar heyecan verici olayların içinde iken, bırakıp uyumak bana göre değildi. Binlerce kitap okumuştum ve bunların büyük çoğunluğu romandı; macera, polisiye, casusluk, dedektiflik, tarihî kahramanlık.... güzeldi her romanda hep zafer kazanan kahramanlarla özdeşleşmek; yarım bırakamazdım.

Gecelerin gündüzlere dönüştüğü zamanlarda bazen uykumda bile yarım bıraktığım romanı okuduğumu hatırlıyorum. Tabi, rüyamda okuduğum kısımlar, hayal gücümün, bilinçaltımın yazdığı kısımlardı; eğlenceliydi.

SA936/KY15-BT5: Goncası’nın Başucuna Bir Gül

Dile kolay 39 yıl...

Bugün 16 Ekim...

Ben bir ADAM'ın bir kadın'a aşkına şahit olan evlattım.

Gencecikmiş annem, babamla evlendiğinde..

Çok severdim bu hikayeyi dinlemeyi; binlerce kez anlattırdım ikisine de ayrı ayrı.. Babam, “İlk gördüğümde aşık oldum annene!” derdi. Annem aradaki yaş farkına rağmen, "Yeniden dünyaya gelsem, yine babanla evlenirdim!" derdi. “Baban çok iyi bir adamdı, çok iyi bir babaydı; şefkat dolu bir kocaydı..”

SA917/KY15-BT4: Kurban Bayramı Geldi Baba! Sensiz, Eksik, Yarım, Yetim…

“Benim hiçbir telaşım yok baba, sensiz ilk bayramım bu… Erkenden kalkıp, takım elbiseni giyip, kravatını takıp beklemeyeceksin beni... "Hadi hadi pamuk eller cebe" diye şımaracağım kimsem de yok! Bayram gelmiş, bana ne?”

22 Eylül, 21:26

İskenderun'a veda etmeden önce babamla gittiğimiz yerlerde babamı anmak... Çocukluğum ne güzelmiş be babacım, çok teşekkür ederim.. Ben senden razıyım, Allah da senden razı olsun...

24 Eylül, 23:10

Hep "Babasının Kızı" oldum ben...

26 Eylül, 07:42

Acı nasıl dindirilir bilmiyorum? Evladına sarılarak mı, dostlarla avunarak mı, işine gücüne bakarak mı? Bir yerden başlamam gerekiyor bir tek bunu biliyorum…

SA899/KY15-BT3: “Peki Paşam, İstediğin Olsun!”

 Konuk yazarımız Bahar Türker'e sabırlar ve babasına Allah'tan rahmet diliyoruz.

Sonsuz Ark 

19 Eylül, 08:11

Sabah 4:00 'de Babacığımın bütün acıları dindi, geride bana bıraktığı ciğer acısıyla yanıyorum şimdi gün aymadı, aymaz bugün...

20 Eylül, 08:01

"Ölürsem beni memleketime (Adana’ya) götürün, sakın buralarda bırakmayın!" diye vasiyet etmişti babacım... Peki paşam, istediğin olsun.

21 Eylül, 18:05

Beni kötü rüyalardan uyandıran, sevdiğim ilk adam... Bir bilsen seni nasıl özledim.

SA870/ÇY4-DB12: Yaşlanmak Görünmez Olmak Değil

“Oysa dizlerimiz sıyrılsa koşardık kucaklarına. En güvenli yer orasıydı çünkü. Şimdi o güveni ve ilgiyi onlardan esirgemek ne kadar da normal geliyor hepimize.”

Onlardan artık görünmez olmalarını istiyoruz. Oysa bunu istemenin, ölmelerini istemekten pek de bir farkı yok.

Koştuğu maratonda insanın en korunmasız kaldığı etaptır yaşlılık. Çocuklar da savunmasızdır; doğru, ama yaşlılar tamamen acımasız bir ortamda bulurlar kendilerini. Her şey hızla değişmekte, yenilenmekte oysa; onlar yavaşlamaktadırlar günden güne. Bu her insan için aynı olan, adil bir süreçtir. Hiç kimse bundan kurtulamaz. Bunu hepimiz, biliriz ama beynimizin bir kıyısında bildiğimizi uyuturuz.

Böyle yaptığımız için de, bazılarımız zamanı geldiğinde anne veya babamızı bu süreçte yalnız bırakırız. Aslında yaşlılara hürmet, içinde yaşadığımız toplumun en değerli özelliklerinden biriydi. Benim de çok sevdiğim bir ahlaki anlayış.

SA868/KY15-BT2: "Sultansın Sen!"

Küçüklüğümden beri ben senin prensesindim di mi baba?

Size…

İki hafta oldu babamı yoğun bakımdan çıkaralı…

Eve geldiği günden itibaren aldığı ilaçlardan dolayı ya da artık tamamen hafızasını yitirdiğinden; bilemiyorum, sürekli sayıklıyor, rüyalar görüyor, isimlerimizi karıştırıyor…

Son bir kaç gündür bana, "Senin evin yok mu? Niye buradasın? diyip duruyordu;  anlatınca da “Hee biliyorum, bunamadım!” deyip fırçayı basıyor...

SA779/KY15-BT1: Bugün Doğum Günün. Kalksan; Tatlı Yesen Baba?

İyi ki doğdun babacım, hep var ol, nefesin yeter...

Size…

15 Temmuz, babacığımın doğum günü... 90 yaşında koca bir çınar o benim için… Bugün Bahariye'den inerken mağazalara bakındım, ne hediye alsam diye… Kravat, gömlek, t-shirt pantolon, şort vb...

Hiç bir şey alamadım... Giyemez ki artık bunlara ihtiyacı yok, sadece yatıyor... (Boğazım düğümlendi, yutkundum)

Sonra bir lokma satan küçük bir dükkân gördüm, babam çok sever tatlıyı… Gittim ve dedim ki; “Bana beş kilo lokma verir misiniz?” Adam suratıma şaşkın şaşkın bakıp, “O kadar çıkmaz abla!” dedi… “Ne kadar çıkarsa artık!” dedim...

SA523/DT23: İştah Açıcı Kebap ve Babam

“Babam ise, annem gibi, söylediğimde gelemiyor artık. Kebap da onlarsız iştah açmıyor.”

Babam, hiçbir şey yiyemediğim o iştahsız çocuk günlerimde, hemen kebap söylerdi. Kebap hiçbir zaman hayır diyemediğim bir yiyecekti çünkü. Kokusu bile iştahımı açardı. Hatta benden başka birinde böyle oluyor muydu bilmiyorum. Hasta iken aldığım kebap kokusu, hasta değilken aldığım kebap kokusundan farklı gelir bana. O kokuyu tanıyorum yani. Kebap yer yemez de tuhaf bir şekilde iyileşmeye başlardım.

Psikolojik etkisi olabilir, ama bence kebabın en büyük özelliği iştah açıcı olmasıydı; zaten kebap yedikten sonra annemin ya da nenemin pişirdiği yemekleri de yemeye başlardım. Beslenen vücut direnç kazanınca hızla iyileşiyordu.

SA348/KhB22: Rahle-i Tedrisat

(Gözleri ağlar onun; göstermez size gözyaşlarını)

(Gülümsemez dudakları, hep babasıyla konuştuğundan)

(…)

Onun baba çağıran sessizliğine baktım

Gözlerindeki izi sürdüm gözlerime

Gözlerinden içine aktım…

(…)

Baba arıyordu içinde, koşup sarılacak

İçinden dışarı çıksın; herkes görsün, göstersin onlara işte babam diye...