Sonsuz Ark/ Evrensel Çerçeveye Yolculuk
The truth about Japan’s sex culture
"Arkaik yasaları sorunun sadece yarısı."
A.A. Gill, meşhur "Japonya'da Çılgın" makalesinde "Japonların tuhaflığının zirve yaptığı yer sekstir" diye yazmıştır. Gill, kısa ziyaretinde gördüğü çarpık seks saplantısı ve sadece hizmetçi ya da seks oyuncağı olarak görüldüğünü iddia ettiği kadınları nesneleştirmek ve çocuklaştırmak için sıkı sıkıya bağlı bir kültüre dair büyük ölçüde anekdot niteliğindeki kanıtları kataloglamaya devam etti. Bir zamanlar tipik olan bu tür nitelendirmeler artık genellikle Japonofobik mecazlar olarak reddediliyor; ancak ara sıra Gill'in dumanlarına ateş katan bir hikaye ortaya çıkıyor.
Bir adam ve geyşa, yaklaşık 1714. British Museum Koleksiyonu'nda bulunmuştur. (Fotoğraf: Fine Art Images/Heritage Images/Getty Images)
Japon hükümeti, cinsel suç reformları paketinin bir parçası olarak rıza yaşını 13'ten 16'ya yükseltmeyi düşünüyor. Evet, doğru okudunuz, Japonya'da rıza yaşı şu anda 13, dünyadaki en düşük yaşlardan biri ve G7'deki en düşük yaş.
Bir adalet bakanlığı paneli de mahkeme kararlarını daha tutarlı hale getirmek için tecavüzün yeniden tanımlanmasını öneriyor. Mevcut haliyle, sadece cinsel ilişkinin rıza dışı olduğunun değil, aynı zamanda mağdurun "şiddet ya da tehdit" nedeniyle karşı koyamadığının da kanıtlanması gerekiyor. Yeni yasa, mahkemelerin tanımlarında uyuşturucu, sarhoşluk, "kurbanı hazırlıksız yakalama" ve psikolojik manipülasyonu dikkate almalarına izin verecek. Röntgencilik de yasaklanacak.
Japonya'nın yasalarını ancak şimdi güncellemesi, savunmasız küçüklerin ve cinsel saldırı mağdurlarının kaderine kayıtsız kalan bir topluma işaret ettiği için endişe vericidir. Daha geçen hafta, eski bir J-pop yıldızı olan Kauan Okamoto, 15 yaşındayken şu anda ölmüş olan müzik yapımcısı Johnny Kitagawa tarafından cinsel istismara uğradığını iddia etti.
Okamoto, Kitagawa için çalışan daha pek çok çocuğun da tacize uğradığını ancak bunu dile getirmenin yeni başlayan pop kariyerlerini mahvedeceğinden korktuklarını düşünüyor. Gazetecilere verdiği demeçte "Johnny'nin evinde kalmaya giden çocukların neredeyse tamamının mağdur olduğuna inanıyorum" dedi. "Ajanstaki dört yılım boyunca 100 ila 200 çocuğun dönüşümlü olarak orada kaldığını söyleyebilirim."
Tüm bunlar, parlak videolarda açık saçık giyinen rahatsız edici derecede genç kız gruplarının popülaritesi gibi Japon kültürünün keyifsiz unsurlarına odaklanan "tuhaf Japonya" röportajının sonuçlarına içerik katıyor gibi görünüyor. (J-pop grubu NMB48'in bazı üyeleri henüz 14 yaşında.)
Ancak Japonya'da her zaman olduğu gibi işler göründüğü gibi değil. Müstehcen Oryantalist efsanenin daha yavan gerçeklikten ayrılması gerekiyor. Bir kere, Japonya'da rıza yaşının 13 olduğunu söylemek tam olarak doğru değil. Çoğu vilayet (veya ilçe) "müstehcen eylemlere" karşı yasaları reşit olmayanlarla cinsel ilişkiyi de kapsayacak şekilde yorumlamaktadır. Bu da ülkenin büyük bölümünde gerçek rıza yaşının 18 olduğu anlamına gelir; ancak "ahlaksız eylemler" için cezalar genellikle daha hafiftir.
Yine de bu, Japonya'nın cinsel suç yasalarının Meiji döneminin sonlarından beri neden güncellenmediğini açıklamakta zorlanıyor. Cevap Japonya'nın cinsel suçlara karşı geleneksel "kara kutu" tutumunda yatıyor olabilir.
Düşünce ya da niyetin doğrudan ifade edilmesinin kaba ve toplumsal uyuma zarar verici olarak görüldüğü ve her şeyin üstü kapalı ya da söylenmeden bırakıldığı bir kültürde, iki birey arasındaki samimi bir karşılaşmanın "kara kutusunda" neler olduğunu belirlemek genellikle çok zor kabul edilir. Polis ve yargı bu işe karışmak istemez ve mağdurları öne çıkmaktan caydıran muğlak cinsel suç yasaları uzun zamandır onların işine geliyor. Elbette bu durum yırtıcı erkeklerin de işine yaradı.
Bir de kamuoyunun yakın zamana kadar modası geçmiş yasaların kusurlarından büyük ölçüde habersiz olduğu gerçeği var. Japonya'da resmi cinsel suç oranı 100,000 vatandaş başına 1.02 ile düşüktür (İngiltere'de bu rakam 27'dir) ve korkunç istismar hikayeleri haberlerde yer almaz. Cinsel istismar TV dizilerinde de bir hikaye olarak yer almamaktadır. Bir soruna dair ikna edici kanıtların yokluğunda, tozlu eski yönetmelik kanun kitaplarında kalmaya devam etti çünkü değişim için herhangi bir yaygara yoktu.
Ta ki yakın zamana kadar. Japonya, gaiatsu ("dış baskı") olarak bilinen bir olgu olan dünyanın bakışlarını üzerinde hissettiğinde en dinamik ve ilerici halini alıyor. Batı'dan ilham alan tüm protesto hareketleri Japonya'da karşılık bulmadı (BLM fiyaskoyla sonuçlandı) ama MeToo 2017'de patladı. Ünlülerin davranışlarına yoğun bir şekilde odaklanıldı ve özellikle "yeteneklerin" çok genç hayranlarıyla nasıl etkileşime girdiklerine dikkat edildi.
2017'de Tokio grubunun basçısı liseli bir kızı öpmeye zorladıktan sonra gruptan ayrıldı ve aktör Keisuke Koide'nin 17 yaşında bir kızla yattığı ortaya çıkınca TV dizileriyle olan sözleşmesi iptal edildi. Ardından Tokyo Olimpiyatları öncesinde eski başbakanlardan Yoshiro Mori, kadınların toplantılarda çok fazla konuştuğunu ima ettikten sonra istifa etmek zorunda kaldı. Açılış töreninin yönetmeni, kadın yıldızı domuza benzettiği için görevden alındı.
Japonya'daki MeToo hareketinin merkezinde, yüksek profilli bir meslektaşına yönelik tecavüz iddiaları nedeniyle 2019 yılında önemli miktarda tazminat kazanan gazeteci ve film yapımcısı Shiori Itō vardı. 2017'de yayınlanan anı kitabı Kara Kutu en çok satanlar listesine girdi ve o zamandan beri Japonya'nın yüzyıllık tecavüz yasalarını değiştirmek için kampanya yürütüyor.
Shiori Itō'nun hikayesi Japonya'da pek çok garip soruyu gündeme getirdi. Bu etkileyici derecede düşük suç istatistikleri mercek altına alındı: 2019'da yapılan bir devlet araştırması, cinsel saldırı mağdurlarının yalnızca %14'ünün suçu bildirdiğini ortaya koydu. Üstelik ankette sadece 16 yaş ve üzeri kişiler sorgulanmıştı. Bunun nedenleri arasında polise olan güvensizlik, yaşadıkları travmanın önemsiz olduğu inancı ve utanç gösterildi. Metanetin ödüllendirildiği ve toplumsal uyumun korunmasının kişisel acılardan çok daha değerli görüldüğü bir ülkede, eksik bildirim ciddi bir sorundur.
Ancak Japonya'nın hoşgörüsünün de bir sınırı var. 2019 yılında, reşit olmayanların karıştığı dört cinsel istismar davasında verilen bir dizi teknik beraat kararı öfkeye neden oldu. Nagoya'da görülen korkunç davada bir adam, hakimin genç kızına defalarca tecavüz ettiğini ve reddetmesi halinde onu dövmekle tehdit ettiğini kabul etmesine rağmen beraat etti. Karar, genç kadının direnip direnemeyeceğine bağlıydı: yargıç direnebileceğine hükmetti. Bir üst mahkeme kararı bozdu ve adam 10 yıl hapis cezasına çarptırıldı, ancak kemikleşmiş ceza kanununun tehlikeleri ortaya çıktı ve kanunda değişiklik yapılması çağrıları yoğunlaştı.
Gaiatsu, önerilen değişikliklerin zamanlamasında bir etken olabilir. Japonya Mayıs ayında Hiroşima'da G7 zirvesine ev sahipliği yapacak ve ABD'de eğitim görmüş olan ve Japon toplumunu Batı normlarıyla uyumlu hale getirme misyonunu üstlenen Başbakan Fumio Kishida, herhangi bir utancın gösterisini bozmasını istemeyecektir.
Kishida, cinsiyet uçurumu endeksinde 146 ülke arasında 116. sırada yer alan Japonya'yı şovenist ününden kurtarmak için şimdiden çaba sarf etti. Geçtiğimiz Haziran ayında Cinsiyet Eşitliği ve Kadının Güçlendirilmesi için Yoğunlaştırılmış Politika, şirketlerin cinsiyete dayalı ücret farklarını açıklamalarını zorunlu kıldı; geçtiğimiz Aralık ayında Japonya, Malala Yousafzai ve Christine Lagarde gibi aydınların katıldığı altıncı Dünya Kadın Asamblesi'ne ev sahipliği yaptı. Kishida'nın Adalet Bakanlığı'nın cinsel suçlarla ilgili reformlarını memnuniyetle karşılaması ve gerekli mevzuatı hızla çıkarması bekleniyor.
Tüm bunlar iyi güzel de, tekliflerin savunmasız gençleri korumaktan ziyade Japonya'nın uluslararası imajını temizlemeye yönelik olduğu görülüyor. Tecavüz suçundan hüküm giyme çıtası yüksek kalmaya devam edecek: Human Rights Now'a göre bu çıta uluslararası standartları karşılamakta hala başarısız olacak. Yeni politikanın uluslararası arenada başarılı olup olmayacağı da şüpheli. İki hafta önce binlerce turist her yıl düzenlenen Penis Festivali'ne katılmak üzere Kawasaki'ye akın etti ve bu durum Batı basınında büyük yankı uyandırdı. Ancak yabancıların genellikle fark etmediği şey, Japon seks kültürünün belirleyici yönünün A.A. Gill'in iddia ettiği gibi tuhaflığı değil, gizliliği olduğudur.
Philip Patrick, 21 Nisan 2023, UnHerd
(Philip Patrick Tokyo'da bir üniversitede öğretim görevlisi ve serbest gazetecidir.)
Mustafa Tamer, 04.08.2023, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri-Analiz, Onlar Ne Diyor?
Mustafa Tamer Yayınları
Onlar Ne Diyor?
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark manifestosuna aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.
- Sonsuz Ark Yayınlarının Kullanımına İlişkin Önemli Duyuru için lütfen tıklayınız.