(Meşakkat
yüklü lodoslar sardığında gökyüzünü)
(Yalnız ve
kavruk insanlar dağılır yeryüzüne)
(…)
Dokunsan
ağlayacak, çekip gidiverecek gözyaşlarına
Mendilsiz
ıslak gözleri homurdanacak
Başbaşa acısıyla
susacak insan, susturulacak hayatta…
(…)
Neler üşüşüyorsa
kafasına lodoslar ıslık çaldığında
Neler döndürüyorsa
evrenini
Sıkışacak
insan dudaklarının arasına
Çekinecek
dudaklarından
Salıverecek
kendini
Üşüyecek…
(…)
Güvensiz
dalgalarda kaybolarak
Bir deniz
kenarında hoyrat ve ucuz ruhların arasında
Yalnızlık
diyecek kendisiyle başbaşa kaldığında insan
Zengin ya
da fakir
Evli ya
da bekar
Durgun gözlerininin
çalkantılı bakışlarında sallanacak…
(…)
Bir ip
gibi bir teknenin arkasına sarkıtılmış
Gittikçe
çürüyen, azalan, yorulan
Kahrından
acıyan gözbebeklerinde yalnızlık, güvensizlik
Kargılarla
dürtülmüş gibi bir köşede
Taciz edilmiş
nefsiyle taciz ettiği ruhuna bakarak
Bir köşede
sönecek insan…
(…)
Söndürülmüş
çocukluğun, gençliğin ileriye ittiği gibi
Gitmek istemeyecek,
giderek artan bir hızla
Kaçmak isteyecek
zamandan
Zamanın kuytuluklarına
sinmiş birer birer insandan…
(…)
Bir teknenin
arkasına sarkıtılmış bir ip umarak yüzmekten yorulmuş
Bir umut ilmeğine tutunmaktan vazgeçmiş nice ruhlar
Dalgalanıyor
kıyılarında insanlığın…
(…)
Veballer,
günahlar ve hüzün
Umut,
ağlanası bir cehalet kalmış insandan
Yürüyen,
giden, kaçan, unutmak için çalışan
İyilik olsun
diye çırpınan
Çırpındıkça
yıpranan bir sel gibi
Yapayalnız
bir uçurumdan uçarak kaçmak, uyanmak demiştir insan…
(…)
Uykusunda
kalmış, uykusundan kalkmış bir ölü sanki
Geçmişini,
boğazlamak için peşinden koşarken görünce
Gerisingeri
gelme diye üstüne yürüyememek gibi
Tası tarağı
toplayıp başka bir gezegene gitmek
Gitmek, kaçmak
bu dünyadan…
(…)
Yapayalnız
bir dargınlıkla, kızgınlıkla
Bir düş
kırığından çıkıp gelen umuda bakmak
Güvenilmez
olmak, yitip giden hayâllerin arkasından
Daha az
sevilmek, sevmekten fazla
Çözülmüş
benliğin kadehlerde dinlenen çırpınışlarında uykuyu aramak…
(…)
Uyumak,
sonra
Uyanmak ve
her gün küfrederek soluklanmak
Biraz geriye,
biraz ileriye hesaplamak korkuları
Çarpan kalbin
uzanamadığı yerlere bakmak hasretle
Geçen zamana
Geçmiş zamana
Gelecek zamana
kararıp yürümek
Ölümlerden
ölüm beğenmek yaşarken…
(…)
Yanlış doğduğu
yerden yanlış yürütüldüğü yere kadar uzayan suçlularla dolu bir dünyaya
Yaşarken
elveda demek
Ve aslında
diyememek
Ve
yaşamaya direnmek…
(…)
Her
zamanki gibi
Köhnemiş
bir zamandan köhnemiş başka bir zamana kaçmak
Orada susmak
Susmak zorunda
kalmak için
Başka gezegenler
aramak…
(…)
Dokunsan
ağlayamayacak kadar mecalsiz, kırık ve sessiz
Bir düş
kırığından sızan umutla
Öylece yaşıyor
insan…
Khorto Bâri, Sonsuz Ark, 26/08/2013