“Gelin, ihlasın üzerindeki kirleri temizleyelim!”
İhlas, öldürmekten beter edilen sözcüğüm. İhlas, keşke “kanı içilseydi” dediğim sözcüğüm. İhlas, keşke “Âdeme hiç öğretilmemiş olsaydı” dediğim sözcüğüm. İhlas, “keşke hiç dillendirilmeseydi” dediğim sözcüğüm. İhlas, keşke “hiç bilinmemiş olsaydı” dediğim sözcüğüm.
İhlas, her ne zaman duysam boğazımda düğümlenen
sözcüğüm. Boğazımı düğümleyen sözcüğüm. İhlas sözcüğünü duyduğum an, kolumun
kanadımın kırıldığı an olmuştur hep. Gönlüm daralır olmuştur ihlas sözcüğüm
anıldığı zaman.
Kimi zaman düşmüşümdür umutsuzluğa, kimi zaman
kapılmışımdır umutsuzluğun rüzgârına, kimi zamanlar yeis nöbet tutar olmuştur
kapımda. Bütün bu olumsuzluklarda yaratıldığımda öğrendiğim ihlas isminin
başına gelenler vardır. Tökezlememde sabırsızlığımda hep ihlasın başına
gelenler vardır.
Kaybım büyüktür bu kayıpla. Kaybı büyüktür
insanlığın bu kayıpla. Bu kayıptır beni yalpalatan düz yolda, bu kayıptır
insanlığı yalpalatan düz yollarda. İhlas çalınan sözcüğüm müdür? Keşke çalınan
sözcüklerimden biri olsa! İhlas katledilen bir sözcüğüm müdür? Keşke katledilen
sözcüklerimden biri olsa.
İhlas, çalınan değil, katledilen değil iğfal
edilendir. İffeti kirletilendir. Namusu tarumar edilendir. Namusu ayaklar
altında çiğnenendir. Hiçbir canlı ihlası kirleten kadar, kirletenler kadar
alçalamaz. Alçalamamıştır. Alçalmayacaktır da.
Hiçbir canlı ihlasa kasteden kadar zalim değildir,
olmamıştır, olmayacaktır da. İblis dahi ihlasa kastedenin yanında masum
sayılır. Masum sayılmalıdır. İblisten daha şedittir isyanında ihlasa kasteden.
İhlası kirleten. İhlasa kastedenin elleri ebu lehebin elleri denli kirlidir,
nemrut kadar, firavun kadar kirlidir ihlasa kastedenin elleri. Onlardan daha
şedittir ihlasa kasteden.
İhlas çalınan değil, insanlık içine sahtesi
sürülendir. İnsanlık içinde dolaşan ihlas değil ihlasın sahtesidir.
Soyguncunun, talancının, eşkıyanın, mütecavizin, müstekbirin nefesini
taşıyandır sahte ihlas.
Hatta ihlas diye çağırmayalım bu yol kesenlerin
köpeğini, ihlasın yüreğini daha bir kanatmayalım ihlas diyerek bu sahteye.
Başka bir ad bulalım bu sahtekâra, bu talancının vurguncunun, mütecavizin
soluğunu taşıyana başka bir ad bulalım.
Ayıralım bu ikisini. Birbirine hiç mi hiç benzemeyen
bu iki sözü ayıralım, isim benzerliklerinden öte hiçbir ortak paydası olmayan
bu iki şeyi ayıralım birbirinden. İhlas, deyince akla sadece göklerden armağan
edileni bilelim. Cari olana müfsitlerin köpeği, diyelim; müfsitlerin soluğu,
diyelim. Bir tekmede biz vurmayalım ihlasa.
İhanet çetesinin, çetelerinin bir üyesi olmayalım
farkında olmadan. Kıymayalım ihlasa. Cari olan ihlas değil diyelim. İhlas diye
ortalıkta gezinen, ihlasın maskesini takmıştır diyelim. Bir de biz
hırpalamayalım bu mahzun sözcüğü.
Bu gamlı kavramı bir de bize salmayalım gamlara. Bir
de biz karanlıklara gark etmeyelim ihlası. Bir de biz kirletmeyelim.
Gelin ihlasın üzerindeki kirleri temizleyelim. Gelin
yeryüzünde yeniden soluk almasının yolunu bulalım ihlasa. Sahtesini bin parçaya
ayıralım. Karanlık kuyuların en derinine gömelim sahtesini, gün yüzüne
çıkaralım gerçek ihlası.
İhlas, insanın inancı için olmazsa olmaz olandır.
İnsanı insan yapan ihlastır. İhlas alınıp satılan tecimsel bir nesne değildir.
Alınıp satılan şeylere bir ad olan değildir.
İhlas, paha biçilen bir şey değildir. İhlasın mekânı
insandaki vicdandır. İnsanın gönlünde
neşvünema bulandır, yuvası gönüllerde olandır. İnsanın kollarında hayat
bulandır. Sözünde, eylemlerinde soluk alandır ihlas. Sözde kalan değil sözünü
eylemlere yüklenenin bir göstergesidir ihlas. Her bir şeyin ne olduğunun
ölçütüdür ihlas.
İhlas çimendeki renktir, ihlas güldeki ateştir,
laleyi lale yapandır ihlas; ihlas zambağı zambak yapandır; ihlas gözleri açılmamış kedilerin sığındıkları
ana kucağıdır.
Kuşların gözlerindeki sevinçtir ihlas. Bülbüldeki
ahenktir ihlas. Pervanedeki şevktir, aşktır ihlas. Mecnuna çöllerde yoldaş
olandır ihlas. Çölü ,çölleri aştırandır ihlas.
Eyyub’un sabrını süsleyendir ihlas, Musa’nın
asasıdır ihlas. Muhammed’ül Emin’in hicretidir ihlas. İsa’nın nefesidir.
Kardaki beyazlık ihlasa bağlılığının sonucudur.
Arının balında saklıdır ihlas. Karıncanın gayretinde
olandır ihlas. İhlas ölümü güzelleştirendir. İhlas direnişin kuvvetidir. İhlas
dirilişin muştusudur.
İhlası bilmeyen, ihlası ıskalayan,
bir insan denen canlı olmuştur. Bir insan denen canlı atlayabilir ihlası. Bir insandır
ihlasa iftira atabilen; ihlasa sırtını dönen, dönebilen bir insandır.
Hep insan olmuştur ihlası unutan. Riyâ’yı ihlas diye
sunan bir insan olabilmiştir. İnsan olamayan diyelim biz buna. İnsan olmayı
ıskalayan diyelim biz buna. İhlasla problemli olmak, insan olmayı becerememiş
canlıya özgü bir problemdir. Bu problem, insan olunduğunda çözülebilecek bir
problemdir.
İhlasla problemin varsa insan olmakla bir problemin
var demektir.
Cemal Çalık, 27.08.2013, Konuk Yazarlar,
Sonsuz Ark