(Susar susan kahrı ağır gelince seslerin)
(Ağır gelince konuşan boşluğu nefeslerin)
Bağ bağ kopunca içinin
telleri
Gözlerinden kopmuş ilk
Gözlerinden sıyrılmış heyecan
Kurumuş ıpıslak elleri.
Susmuş…
(…)
Utanmış sonra
Utanmış gözlerinin renginden kahverengi
Buğulanmış erguvan, türkülerle dolanmış yeşil
Çapaklanmış uykusuz gözleri
Susmuş…
(…)
Konuşamamış soğuyunca
sesi
Yağmur olup yağmış kar taneleri
Savrulmuş muhabbet, belalarla dillenmiş soğuk
Ayrılmış kurumuş elleri,
Susmuş…
(…)
Öfkelenmiş sonra
Haykırmış gökler, çağıldamış geceler
Alev almış sesleri, yankılanmış gecede
Kurumuş gözleri,
Susmuş…
(…)
Öylece kaldığı yerde
Ölüm gibi sustuğu yerde
Sadece susmuş…
Khorto Bâri, Sonsuz Ark, 29/12/2012