Sonsuz Ark/ Evrensel Çerçeveye Yolculuk
Kendime sayısız kez sordum, onları anlamak benim için imkânsız, size de sormak istiyorum:
'Hep aynı şeyleri yapanların sürekli aynı sonuçları elde ettikleri halde neden aynı şeyleri yapmaya devam ettiklerini anlamak benim için imkânsız; ya sizin için?'
Onları anlayabiliyor musunuz?
Onları anlayabileceğinize inanmak yine benim için imkânsız... 'onları anlayabildiğinizi söylüyorsanız, siz de onlarla aynısınız' demek zorunda kalacağım çünkü; dahası hepinizin delirdiğini de kabul etmek zorunda kalacağım.
Ama önce onları anlayabileceğinize inanmanın benim için imkânsız olduğunu bana kanıtlamanızı isteyeceğim, size de ‘delirmişler’ dememek için.
Evet; onları anlayabilme olasılığınızdan şüpheleniyorum; imkânsız olanın imkânsızlığı eksiliyor gittikçe.
Gerçekten, onları anlayabilme olasılığınız var mı?
Onlar neden böyle davranıyorlar?
Artık son anlam durağında, eksiksiz bütün iyi niyetlerimi kuşanarak soruyorum:
'Hep aynı şeyleri yaparak farklı sonuçlar elde edeceklerini düşünerek mi öyle davranıyorlar, yoksa nasıl davrandıklarının farkında olmadıkları için sürekli aynı sonuçlara ulaştıklarının farkında mı değiller?'
Biliyorum, size de söylemem gerekir; her iki durumda da onların delirmiş olduklarına kara vereceğim.
Bana, kendinize ve onlara yardımcı olmanızı istiyorum, çünkü eğer haklıysam hepiniz artık geri döndürülemeyecek bir şekilde delirmiş durumdasınız demektir; eğer haksızsam, emin olun bir daha hiç kimseye ‘aynı şeyleri yapınca hep aynı sonuçları elde edersiniz, farklı sonuçlar istiyorsanız farklı şeyler yapmalısınız’ diyerek öğüt vermeyeceğim.
Bunun için söz veriyorum, ama önce siz onları anlayabilme olasılığınızın sıfır olduğunu kanıtlamalısınız. Onları anlayabilme olasılığınızın sıfırdan büyük olması, onları anlayabilecek ölçüde eşdeğer düşüncelere ve davranışlara sahip olabilme olasılığınızın büyüklüğünü kanıtlayacak bana.
En azından 'kendimi daha iyisini ummaya ve beklemeye zorlamaktan' vazgeçeceğim.
Neredeyse karşılaştığım her yeni insan daha da karamsarlaştırıyor beni.
İmkânsız olanın imkânsızlığının eksiliyor olması, onları anlayabileceğinize inanmanın benim için imkânsız olmaktan çıktığı anlamına geliyor ve ne yazık ki ben, her geçen gün imkânsız olanın artık imkânsız olamayacağına dair birçok kanıt biriktiriyorum.
Size şimdi bir sır vermem gerekiyor, bu sırrı verip vermemekte kararsızdım, ancak bu kararsızlığın çok da anlamlı olmadığını fark ettiğimi düşünüyorum.
Onlar o kadar çoklar ki, çoğu zaman size sorduğum sorunun cevabını onlardan aldığımı düşünüyorum, onların sizi de kapsıyor olduğunu görmekten kaygılanıyorum, onlar kümesi, benim dışımda, hepinizi kapsamış olduklarında, artık siz birbirinizi anladığınız için benim sizi anlama olasılığımın sıfır olacağını biliyorum.
Bir test yapmak için sorumu değiştiriyorum izninizle:
'Hep aynı şeyleri yaparak sürekli aynı sonuçları elde ettiğiniz halde neden aynı şeyleri yapmaya devam ettiğinizi anlamak için ne yapmam gerekir? Sizin gibi delirmem mi?'
‘Evet’ diyemeyeceğinizi biliyorum, çünkü delirdiğinizi asla kabul etmeyeceksiniz. Hep aynı şeyleri yapmadığınızı ve sürekli farklı sonuçlarla karşılaştığınızı iddia edeceksiniz. Yetmeyecek; hepiniz hem tek tek hem de bir araya gelerek benim delirdiğimi düşüneceksiniz.
Lütfen dikkat ediniz, risk çok büyük:
Ben sizi anladığım zaman artık ‘ben’ olmadığımı bile fark edemeyecek hale geleceğimi biliyorum, sizin gibi olacağım ve bu, inanılmaz olanın inanılabilecek kadar mümkün olduğunu gösterecek...
Ama o zaman çok büyük bir sorun ortaya çıkacak: kime gösterecek?
Geride kimse kalmayacak çünkü.
Bu, hepimiz için çok acı verici bir son değil mi sizce de?
Şimdi insanlık adına bir karar veriyorum, onlar da duysun, siz de duyun:
Hep aynı şeyleri yapanların sürekli aynı sonuçları elde ettikleri halde neden aynı şeyleri yapmaya devam ettiklerini anlama çabasından vazgeçiyorum.
Geride en az bir kişi kalsın istiyorum, en az bir kişi.
Onların delirdiğine tanıklık edecek en az bir kişi yeter; sizin ne düşündüğünüzün şimdilik bir önemi yok. Çok sonra, sorum sizin için anlam ifade ederse, ki bu çok düşük bir ihtimal, delirmeden önceki son çıkışı kaçırmamışsınız demektir.
O zaman da ‘geride en az bir kişi kalsın’ ilkesi geçerli olmaya devam edecektir.
Delirmediğiniz için sizi tebrik etmek mümkün olsun diye 'en az bir kişi'nin biri olarak sizi bekliyorum.
Mıra | Öznel Şeyler
Takip et: Next Sosyal @seckin_deniz
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark manifestosuna aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.
- Sonsuz Ark Yayınlarının Kullanımına İlişkin Önemli Duyuru için lütfen tıklayınız.