6 Temmuz 2019 Cumartesi

SA7809/SD1419: Avrupa Merkez Bankası (ECB)'nın Muhafızları Değişiyor

Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız analiz, Avrupa Merkez Bankası eski araştırma direktörü ve  London Business School’da Ekonomi Profesörü olan Lucrezia Reichlin'e aittir; Mayıs 2019'da yapılan Avrupa Parlamentosu seçimleri sonucu yönetimi değişecek olan kurumlardan biri olan Avrupa Merkez Bankası (ECB)'nin çıkarlar çatışmasını derinden yaşayan Avrupa Birliği'ni bir arada tutan bağımsız davranabilme reflekslerinin önemini vurgulamaktadır. 2 Temmuz 2019 günü Avrupa Birliği üyesi ülkelerin liderleri tarafından ECB başkanlığına aday gösterilen (Fransa ekonomi bakanlığı döneminde bir işadamı ve kamu bankası arasındaki anlaşmazlıkta aldığı rolden dolayı 2016 da yapılan yargılamada suçlu bulunan) IMF Başkanı Christine Lagarde, "ECB Başkanlığı için aday gösterilmekten onur duyuyorum" diyerek görevi kabul ettiğini ilan etti. Böyle bir özgeçmişe rağmen IMF başkanlığı yapmaya devam eden Lagarde'ın analizin yazarının ECB umutlarını yeşertecek bir yönetim anlayışına sahip olacağı tartışmalıdır. Foreign Policy'in haber spotu şöyle: "Christine Lagarde yakında dünyadaki en önemli politika yapma pozisyonlardan birini alacak"... Bu, Avrupa Merkez Bankası (ECB)'nın değerlerini kaybeden ve parasal çıkarlar etrafında toplanan Avrupa Birliği'nin yeni patronu olacağını, 1803’te ABD Başkanı Thomas Jefferson’a Fransa'nın elindeki Louisiana bölgesini hektarı üç centten 15 milyon dolara satarak ABD’nin topraklarını iki katına çıkaran, 'Bir savaşı kazanmak için ne gerekir?' sorusuna ‘Para, para, para’ diyerek cevap veren Napolyon Bonaparte'ın ruhunun geri döndüğünü gösteriyor.
Seçkin Deniz, 06.07.2019

The ECB’s Changing of the Guard

"Euro bölgesini on yıl süren krizlerle yönlendirdikten sonra, Avrupa Merkez Bankası'nın önde gelen liderleri şimdi yola çıkıyor. Halefleri hem benzer hem de yeni zorluklarla karşılaşacaklar ve onlarla etkili bir şekilde yüzleşip yüzleşmeyecekleri, iş için doğru kadınları ve erkekleri seçmek Avrupa ulusal hükümetlerine bağlı olacak."

Bu ay, Avrupa Merkez Bankası, ayrılan baş ekonomisti Peter Praet'in onuruna düzenlenen bir kolokyuma ev sahipliği yaptı. 2008 mali krizinden ve sonraki Avrupa krizinden sonraki yıllarda ECB Başkanı Mario Draghi ile yakın bir şekilde çalışan Praet, herkesten daha fazla, bankanın yönetim kurulunu zor durumlarda ortak bir karara yönlendiren kişi olmuştur. Ayrılışı geçen yaz ayrılan Başkan Yardımcısı Vítor Constâncio'nun ardından geldi ve Ekim ayında Draghi ve Aralık ayında ECB yönetim kurulunun Benoit Coeuré'si  takip edecek.


ECB liderliğindeki bu önemli değişiklikler, Bankanın gelecek yıllarda karşı karşıya kalacağı zorlukları yansıtma şansı sunmaktadır. Avro Bölgesi'nin tek gerçek federal kurumu olan ECB, geçtiğimiz krizlerde “son çare” olarak davrandı ve ulusal hükümetler anlaşma sağlayamadığında parçaları topladı. Bunu karmaşık yönetişim yapısına rağmen başardı. ECB yönetim konseyi, her biri farklı menfaatleri olan ülkeleri temsil eden 19 ulusal merkez bankası başkanı ve altı üyesi yoğun bir pazarlık sürecinin ardından Avrupa Konseyi tarafından atanan yönetim kurulundan oluşmaktadır.


Her ne kadar Draghi, daha dikkat çekmeye meyilliyse de, kolokyumda, geçen sekiz yıl içinde tavsiyelerini sürekli olarak yönetim konseyine kabul ettirenin Praet olduğuna dikkat çekmiştir. Eski liderliğin elde edilen başarısı böyle farklı bir grup içinde bir fikir birliği beklememesidir.


Geçtiğimiz on yılda, ECB, diğer merkez bankaları gibi, para politikası araç setini de oldukça genişletti. Bu süreç Draghi'nin selefi Jean-Claude Trichet ile başladı, ancak bankalar için uzun vadeli refinansman işlemleri, niceliksel gevşeme (QE), ileriye yönelik rehberlik işlemleri ve mevduatlardaki negatif faiz oranları mevcut liderlik altında derinleşti.


ECB'nin bunlara alışılmadık önlemler alması ABD Federal Rezervi, İngiltere Merkez Bankası ve Japonya Merkez Bankası için olduğundan çok daha zordu. Bu politikaların geleneksel faiz oranı politikalarının ötesinde dağıtım sonuçları vardı ve avro bölgesinde bu durum anlaşmazlığı yoğunlaştırabilecek coğrafi bir boyut kazanmaktaydı. Bununla birlikte, ECB, bu sonuçların, avroyu korumanın ve deflasyonla mücadelenin gerekliliğinden (ve herkes için ekonomik avantaj) daha az önemli olduğu ilkesini savundu.


Şimdi, yeni bir liderlik ekibinin yeni zorluklarla yüzleşmesi gerekecek. ECB'ye atananların teknik olarak yetkin, ekonomik toplumda iyi düşünülmüş ve siyasi olarak belirlenmemiş olması, böylece ulusal hükümetlerin baskısına dayanabilmeleri gerekir. Görevleri, avro bölgesi için bir bütün olarak anlam ifade eden bir politika stratejisi geliştirirken, aynı zamanda tüm paydaşlarla yapıcı bir biçimde ilgilenmektir. Bunlar zorlu şartlar. ECB'nin bir sonraki liderleri onlarla görüşmezse, avro risk altında olacak.


Meseleleri daha da karmaşık hale getirecek şekilde, 2020 yılına kadar, Avrupa Komisyonu ve Avrupa Konseyi’nin her birinin kendilerine ait yeni bir başkan ve liderlik ekipleri olacak ve Avrupa Parlamentosu, son on yılda uzlaşmaz yeni nesil siyasetçilere ve reformlarla karşılaşacak. Bunların birçoğu öfke, azalan güven ve AB içi parçalanma gibi siyasi bir ortamda seçilecek.


Yine de, sürekli büyümeyi ve istikrarı sağlamak için avro bölgesinin para politikasından daha fazlasına ihtiyaç duyacağı konusunda geniş bir fikir birliği var. Açıkçası, sıfır alt sınırdaki faiz oranları ile, daha fazla parasal / maliye politikası koordinasyonu şarttır. Avro Bölgesi de makroekonomik politikalardan ve daha iyi banka çözüm araçlarından ve aynı zamanda ortak bir sermaye piyasasının geliştirilmesinden büyük ölçüde faydalanacaktır. Ancak, genişletilmiş federal yetkinlikler ve bu tür politikaların gerektireceği daha fazla risk paylaşımı seviyesi için çok az siyasi fikir birliği vardır. Sonuç olarak, avro bölgesini bir arada tutma görevi ECB'ye düşmeye devam edecek.


Görev kolay olmayacak. Yeni bir yavaşlama durumunda, bazı ülkelerde ortak istikrar araçlarının olmamasıyla birlikte sınırlı mali kapasite, Avrupa Merkez Bankası'nın geleneksel olmayan politikaların sınırlarını daha da zorlamak zorunda kalacağını göstermektedir. Bu, varlık satın alma programını ve bilanço büyüklüğünü ve bileşimini genişletmek anlamına gelebilir. Bununla birlikte, daha derin finansal entegrasyon ve ortak bir sermaye piyasası yönünde ilerleme olmadan, özel risk paylaşımı ECB'nin çabalarının etkinliğini azaltacak şekilde sınırlı kalacaktır.


Daha geniş anlamda, Avrupa Merkez Bankası geçen yılın stoklarını almalı ve stratejisini buna göre revize etmelidir. ECB'nin, fiyat istikrarını sağlamak için “ iki direkli yaklaşımı nda ekonomik ve parasal analizin rollerini netleştirerek karar verme sürecinin şeffaflığını arttırması gerekiyor. Enflasyon hedefi - şu anda “orta vadede % 2'nin altında ancak % 2'ye yakın” olarak tanımlandı - aşağı yönlü önyargı için bir düzeltme ile daha kesin hale getirilmeli.


Bu süreç tartışmalı olacak. Başka bir yerde olduğu gibi, ECB'nin bağımsızlığına da meydan okuyacak. Ancak, Fed ve BOJ'dan farklı olarak ECB, ayrı ülkelerin çıkarlarına derinlemesine bölünmüş bir birlik içinde gezinmek zorunda kalacak.


Geriye dönüp baktığımızda, ortak bir Avrupa para birimi oluşturmak için siyasi bir anlaşmanın imkansız olacağı açıktı, ancak 1990'larda merkez bankası bağımsızlığı etrafında dünya çapında bir fikir birliği gerektiği de açıktı. Yeni fikir birliği, ECB'nin bağımsızlığının gerçekten de antlaşma ile (Almanya'nın katılım şartı olarak) tesis edeceği kadar güçlü olduğu ortaya çıktı. Bu nedenle bağımsızlık, avronun temel yönetim ilkesidir. Her ne pahasına olursa olsun, özellikle de Avrupa Merkez Bankası'nın ulusal hükümetler arasındaki bölünmeleri telafi etmek için daha büyük bir rol almaya ve üstlenmeye zorlandığı durumlarda savunulmalıdır.


Merkez bankası bağımsızlığına yönelik savaş, ECB'nin önümüzdeki on yılını tanımlayacak. Ulusal hükümetler Praet'in ayrılışını yansıttığı ve yeni bir başkan ve yönetim kurulu seçimi için ileriye baktıkları için, iş için doğru kadın ve erkekleri seçme görevini ciddiye almalarını umuyor.


Lucrezia Reichlin, 27 Mayıs 2019, Londra, Project Syndicate


(Avrupa Merkez Bankası’nın eski araştırma direktörü olan Lucrezia Reichlin, London Business School’da Ekonomi Profesörüdür.)



Seçkin Deniz, 06
.07.2019, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
Takip et: @Seckin_Deniz


Not: Çeviri programları kullanılarak İngilizce'den çevrilmiştir.



Sonsuz Ark'tan
  1. Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur. 
  2. Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
  3. Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.

Seçkin Deniz Twitter Akışı