Sonsuz Ark/ Evrensel Çerçeveye Yolculuk
The West Isn’t Scared Of Ukraine Beating Russia Anymore
Batı Ukrayna'nın zaferinden korkmaya başladı mı? Kolektif Batı, Ukrayna'ya Rusya'nın saldırganlığını arttıracak ve nükleer bir saldırıyı hızlandıracak saldırı silahları sağlamaktan uzun süredir çekiniyor.
(YouTube Kanalında 19FortyFive her gün orijinal videolar yayınlamaktadır).
Buradaki ikilem, Rusya'nın nükleer tehditlerinin Batı'da kararsızlık ve caydırıcılık üretme konusundaki etkinliğinin (olası vahim sonuçlar göz önüne alındığında anlaşılabilir) Moskova'yı tehditlerini tekrarlamaya teşvik etmesidir. Bu nedenle Batı politikası Ukrayna'ya yenilgiyi önlemeye yetecek kadar askeri yardım sunmak ile tam bir zafer elde etmeye yetecek kadar yardım sağlama niyeti arasında gidip geldi. Batı'nın en büyük korkusu, Kırım'ın kurtarılması gibi kayda değer bir Ukrayna zaferinin nükleer bir saldırıya neden olabileceğiydi. Dolayısıyla Batı, Rusya'nın saldırganlığına karşı net hedefler ve mantıklı bir yanıt formüle edemedi.
Alfa Bataryası, 2. Tabur, 77. Saha Topçu Alayı, 4. Piyade Tugayı Muharebe Ekibi, 4. Piyade Tümeni'nde görev yapan askerler 22 Ağustos 2014 tarihinde Kandahar Havaalanı'nda M777A2 obüsleriyle atış yapıyor. Atış, İleri Harekât Üssü Pasab'dan KAF'a yeni gelmiş olan obüsleri kayıt altına almak ya da sıfırlamak için yapılan bir atışın parçasıydı. Atış aynı zamanda 1. Tabur, 12. Piyade Alayı, 4. IBCT, 4. Piyade Tümeni'nden bir ateş destek ekibine de eğitim sağladı. Tümeni'nden bir ateş destek timine de eğitim sağladı.
Ramstein-9 ve Ukrayna
Ancak, elli bir ülkeden oluşan Ramstein-9 Ukrayna Savunma Temas Grubu'nun 20 Ocak'taki toplantısından sonra Batı'nın düşüncesinde tektonik bir kayma olduğu açıkça ortaya çıktı. Grup, Ukrayna'ya Ukrayna Silahlı Kuvvetleri'nin (AFU) zaferine yetecek miktarda ağır saldırı silahları tedarik edilmesini ve bunun da Rus işgali altındaki tüm toprakların 1991'deki uluslararası kabul görmüş sınırlara geri dönmesi olarak anlaşılmasını savundu. Bir dizi Batılı uzman artık Rusya'nın nükleer saldırı ihtimalinin oldukça düşük olduğuna inanıyor. Çin ve Hindistan nükleer saldırıya karşı olduklarını açıkladılar ve Rusya'ya karşı dünya çapında uygulanacak bir ekonomik ambargo, ABD ya da NATO ülkelerinin atabileceği askeri adımlar bir yana, Kremlin'in elini kolunu bağlayacaktır.
Siyasi görüşlerin en çok değiştiği ülke, bir zamanlar askeri yardım gönderme konusunda en isteksiz ülke olan Almanya'yken, şimdi ana tedarikçilerden biri haline geldi. Ancak Almanya, Leopard 2 tanklarının stoklarını satın almış olan müttefik devletlerin bu tankları Ukrayna'ya transfer etmesine izin vermeyi kabul etmedi.
Leopardlar çok sayıda ve en kolay bulunabilen tanklardır ve Ukrayna koşullarına en uygun olanlardır. Leopard'a sahip on üç ülkeden birçoğu birkaç tankla katkıda bulunmayı teklif etti; Polonya 100 ya da daha fazlasını hemen göndermeye hazır. Alman hükümeti, bu kez Dnipro kentinde en az 44 sivilin öldüğü ve daha fazla sayıda kişinin yaralandığı Ukrayna'daki bir apartmana yönelik son Rus füze terör saldırısına rağmen transferleri onaylama konusunda isteksizliğini sürdürüyor.
Eylül ve Ekim aylarında Harkiv ve Herson bölgelerinde etkileyici ilerlemeler kaydeden AFU, yetersiz teçhizat ve lojistik kapasite, yağmurlu hava ve Rusya'nın başarılı taktiği olan, eğitimsiz ya da az eğitimli, affedilmiş mahkumları ve diğer sosyal marjinalleri AFU hatlarına karşı kullanma taktiği nedeniyle daha fazla ilerleyemedi. Bu taktik, Batı'nın kararsızlığıyla birlikte, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in ordusuna ve halka nihai Rus zaferi umudunu vermesini sağladı.
AFU'nun ilerleyişi dururken, Rusya'nın Donbas'ın doğusundaki Bakhmut ve Soledar kasabalarına yönelik amansız saldırıları, çok maliyetli olmasına ve çok az toprak kazanmasına rağmen, AFU'nun güneyde taarruz başlatmasını engellemeyi başardı. Bu aynı zamanda Ruslara daha fazla yedek kuvvet yetiştirmek için bir nefes alma alanı sağladı. Kremlin, halihazırda Ukrayna'da bulunan yaklaşık 150.000 ya da 200.000 kişiye eklenmek üzere ilk etapta 300.000, muhtemelen ilkbahar ya da yaza kadar 500.000 ya da daha fazla askerin seferber edilmesini öngörüyor. İlkbaharda yapılacak bir Ukrayna taarruzu artık daha öncekinden çok daha zor ve maliyetli olacaktır.
Oysa Aralık ayında AFU'nun en üst düzey generali Valeriy Zaluzhnyi, büyük bir taarruz başlatabilmek için AFU'nun 300 ilave ana muharebe tankına, 500 modern topa ve 600 ya da daha fazla zırhlı muharebe aracına ihtiyacı olduğunu açıklamıştı. Ramstein-9 toplantısı Zaluzhnyi'nin talebinin karşılanması yönünde önemli bir yol kat etti ve Batı politikasında bir dönüm noktası olacak gibi görünüyor.
Ramstein-9 toplantısı siyasi açıdan büyük önem taşıyor. Batı ilk kez açıkça saldırı amaçlı teçhizat gönderiyor ve bu teçhizatın miktarı oldukça yüksek. Batı, Ukrayna'nın zafer kazanmasından duyduğu korkuyu yenmiş görünüyor ve Ukrayna'yı desteklemek için muhtemelen geri dönüşü olmayan bir taahhütte bulundu.
Bunun askeri açıdan önemi, AFU'nun Azak Denizi kıyısına ulaşarak Rusya'nın Kırım'a giden kara koridorunu kapatabilecek olmasıdır. Rusya'nın Ukrayna'nın güneyindeki stratejik konumu, Rus ordusunun uzun ve dar bir cepheye yayılmış olması nedeniyle doğal olarak zayıftır. AFU cephede zayıf bir nokta bulmaya çalışacak ve eğer başarılı olursa Rus ordusunu ikiye bölecek, Rus kuvvetleri bu noktanın batısında ve güneyde Kırım'da doğudan gelen ikmalden izole olacaktır.
Ruslar bu olasılığın farkındadır. Bu nedenle batıda Melitopol'ü ve güneyde Kırım'ı tahkim etme girişimlerinin sadece gönülsüz olduğu görülüyor. Rusya'nın asıl çabaları muhtemelen Putin'in uzun süredir siyasi hedefi olan Donbas'ta ve daha kuzeyde, Rusya'ya sınır olan ve uygun lojistik sunan Kharkiv ve Chernihiv bölgelerinde olacak.
Ancak yaklaşık bir yıl süren savaşın ardından Rus ordusu ciddi şekilde yıpranmış durumda. Başlangıçta sahip olduğu modern tank ve zırhlı araçların neredeyse tamamını kaybetti. Herkese açık topçu atışları, topçu namlularının kötü bir şekilde aşınmasına ve hasar görmesine neden oldu. Birçok iyi genç subay ve profesyonel ordunun büyük bir kısmı kaybedildi.
Rusların üç stratejiyle sınırlı olduğu görülüyor. Stratejilerden biri Ukrayna'nın sivil bölgelerine yönelik füze terör saldırılarını sürdürmek olacak. Bu saldırılar özellikle Ukrayna'nın birkaç Patriot füzesavar sistemi kurulana ve personel eğitilene kadar birkaç ay boyunca süpersonik Kh-22 füzesine karşı hiçbir savunması olmayacağı için gerçekleşecek. İkinci strateji ise eski Sovyet dönemi tank ve topçu teçhizatını depodan çıkarıp yenilemektir ancak bu teknik olarak zor olabilir.
Üçüncü -ana- strateji ise piyade yığınlarını AFU hatlarına doğru sürmek ve sayıca üstünlük sağlayarak bu hatları aşmak olacaktır. Bu çok maliyetli taktik Bakhmut ve Soledar'da bir miktar başarı gösterdi; Rus piyadesinin olağanüstü insan kaybına rağmen baskıya devam etme yeteneğini kanıtlaması anlamında başarı. Rus siyasi ve askeri komutanlıkları bu taktiği kullanabiliyor çünkü kayıplara karşı tamamen kayıtsızlar.
Şimdiye kadar savaşan ve ölenlerin çoğu Buryatlar ve Udmurtlar gibi doğudan ve Dağıstanlılar, İnguşetyalılar ve Kadirovcu Çeçenler gibi güneyden gelen Rus olmayanlardan. Bunlara hapishanelerden ve Rusya'nın yoksul çeperlerinden gelen Rus sosyal marjinaller, sözde Luhansk ve Donetsk Cumhuriyetlerinden gelen askerler ve Ukrayna'nın diğer işgal bölgelerinden zorla askere alınan işbirlikçiler ve siviller de eklendi. Bu nedenle büyük şehirlerdeki etnik-Rus orta sınıf seferberlikten nispeten etkilenmedi ve Kremlin yeni başlayan savaş karşıtı duyguları yönetebildi.
Bundan Sonra Ne Olacak?
Özetle, bu bahar büyük katliamlar için sahne hazır. Bazı önemli belirsizlikler var. Ukrayna tarafında liste daha kısa. Ukraynalılar Rusya'nın açık soykırımına karşı hayatta kalmak için savaşıyor, bu nedenle Ukraynalılar için teslimiyet bir seçenek değil. Savaşma kararlılıkları hala yüksek ve son gelen saldırı silahları sayesinde moralleri ve kapasiteleri de artmış durumda.
Ukraynalılar devam eden Rus seferberliği karşısında ne şaşırmış ne de korkmuş durumdalar ve bazı Ukraynalı askeri uzmanlar, tarihte olduğu gibi çeliğin ete galip geleceğini düşünüyorlar. Asıl düşündürücü olan Batı'nın uzun vadede yorgun düşmesi olabilir, ancak Ramstein-9 yorgunluğun şu an için bir sorun olmadığını gösterdi.
Rus tarafında belirsizlikler listesi daha uzun. İlk olarak, askere alımların başarılı olacağı ve ordunun askerlere yeterli kişisel ekipman, araç ve silah sağlayabileceği olasılığı kesin değil. Bununla bağlantılı bir soru da Rusya'nın, bileşenler üzerindeki yaptırımlar ve ekonomideki genel gerileme göz önüne alındığında savaş sanayisini geliştirip geliştiremeyeceğidir. Bir başka faktör de mühimmat stoklarının önemli ölçüde tükenmiş olması ve yerine yenisinin konulamayabilecek olmasıdır.
Rus tarafındaki son ve belki de kilit önemdeki sorun ise savaşın nasıl yürütüleceğine ilişkin siyasi bir sorun. Eğer AFU, Rusya'nın Kırım'a uzanan kara köprüsünü bloke ederse bu, bir yıl süren ağır savaş ve masrafların ardından Putin rejiminin neredeyse hiçbir şey kazanamayacağı anlamına gelecektir. Bu durum en azından Rus halkı, ordusu ve hükümeti içinde suçlamalara neden olacaktır. Putin'in otoritesi kaçınılmaz olarak azalacaktır, ancak ne kadar azalacağı henüz belli değildir.
Ancak genel olarak Ramstein-9'un Ukrayna'nın askeri zaferini hem düşünülebilir hem de makul kılmaya başladığı görülüyor.
Dennis Soltys, 28 Ocak 2023, 19FortyFive
(Dennis Soltys, Almatı'da yaşayan Kanadalı emekli bir karşılaştırmalı siyaset profesörüdür.)
Seçkin Deniz, 06.02.2023, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark manifestosuna aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.
- Sonsuz Ark Yayınlarının Kullanımına İlişkin Önemli Duyuru için lütfen tıklayınız.