10 Aralık 2019 Salı

SA8194/SD1559: NATO’dan Sonraki Gün

Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız analiz Almanya eski Dışişleri Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Joschka Fischer'e aittir ve dağıldığı kesinleşen NATO'nun varlığının Avrupa'nın çıkarları için, Avrupa kendi savunma gücünü oluşturana kadar, bir süre daha korunması gerektiğini vurgulamakta ve alınması gereken Avrupa tedbirlerine odaklanmaktadır. NATO'nun işlevlerinin ABD'nin ve Avrupa'nın soyguncu ve kan dökücü emperyalizmine hizmet edemediği açıktır ve doğal olarak ölümü gerçekleşmiştir. Joschka Fischer, bunu net bir şekilde ifade etmekten çekinmemektedir: "NATO’nun hayatta kalması artık kabul edilemez, Avrupalılar bundan sonra nelerin gelmesi gerektiğini anlamak için 20 yıl bekleyemezler." Türkiye'nin yükselen psikolojik, sosyolojik ekonomik ve askerî gücü ile birlikte Avrupa ve ABD'nin yaşadığı ekonomik, psikolojik ve sosyolojik çöküş, Avrupa'ya her zamanki iki yüzlü politikalarından birini üretmeye zorlarken, umut olarak pazarlanan Yeşiller'in liderlerinden Joschka Fisher gibi eski bir Dışişleri bakanına şu cümleleri kurdurmaktadır: "Trump, niyeti ne olursa olsun, Avrupa’yı kendini yeniden icat etmeye zorluyor. NATO’yu korumak için, AB ittifak çoktan dağılmış gibi davranmalıdır."
Seçkin Deniz, 10.12.2019

The Day After NATO
"Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, NATO’nun beyin ölümünün gerçekleştiğini söylediği ve Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’le yakınlaştığı için eleştiriliyor. Ancak şimdi Amerika kıtayı her an terk edebileceği için, Macron'un Avrupa savunma özerkliği konusundaki argümanını çürütmek zordur."

Birçok kez aksi yazılsa da, NATO hayatta kaldı. Ancak bu kez başka bir tilki kümese girdi ve tehlikeye karşı verilen tipik Avrupa tepkileri ile karşılaştı: öfkeli gıdaklamalar ve havada uçuşan tüyler.

Söz konusu tilki, yakın geçmişte NATO’nun yaşadıklarını bir nevi “beyin ölümü” olarak nitelendiren Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel MacronArgümanının iticiliğini kabul etmeniz için bu kelime seçimini - veya Macron’un Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’le diyalog konusundaki yeni tutkusunu (Ben, sanırım yok)- onaylamanız gerekmez. Başkan Donald Trump yönetimindeki ABD stratejik önceliklerinde köklü bir değişiklik, Avrupalıların toplu savunma konusunda uzun süredir kabul edilen varsayımlarını tekrar gözden geçirmelerini gerektiriyor.

NATO ilk kez böyle son demlerinde imiş gibi görünmüyor. Pek çok kişi ittifakın Afganistan'daki misyonun ötesine odaklanmayacak kadar yetersiz olduğu 2014'ten önce aynı sonuca varmıştı. Rusya, Kırım'ı ilhak edip Doğu Ukrayna'ya savaş getirdiğinde, NATO’ya yeni bir hayat verdi.

Daha sonra yönetimi, Avrupa'nın ayaklarının altından halıyı çeken, kurallara dayalı uluslararası sistemdeki Amerikan liderliğini terk eden ve milliyetçi, korumacı ve tek taraflı bir dış politika izleyen Trump geldi. Trump NATO’yu “eski” ilan etti.

Sonuç olarak, Avrupa’nın II. Dünya Savaşı’nın sonundan bu yana ilk kez kendisi için mücadele etmesi gerekiyor. Yine de, yıllarca süren stratejik ABD'ye bağımlılıktan sonra, Avrupa bugünün sert jeopolitik gerçeklikleri karşısında- sadece maddi değil, psikolojik olarak da- hazırlıksızdır.  Bu Almanya'da olduğu kadar hiçbir yerde gerçek değildir.

NATO’nun geleceği,şimdi, tarihinin herhangi bir zamanında olduğundan daha belirsiz. 1989'dan hemen sonra, çok az kişi ittifakın 20 yıl sonra hâlâ sürüyor olacağından şüphe ediyordu. Fakat bugün NATO'nun geleceği ile ilgili sorular sadece Washington DC'den değil Paris'ten de kaynaklanıyor. NATO’nun hayatta kalması artık kabul edilemez, Avrupalılar bundan sonra nelerin gelmesi gerektiğini anlamak için 20 yıl bekleyemezler.

Amerika'nın ulusalcı öncelik sırası, Çin'in artan iddiaları ve devam eden dijital devrim arasında, Avrupa'nın kendi başına bir güç olmaktan başka çaresi yok. Bu bakımdan, Macron sivri bir çıkış yaptı. Ancak Avrupalılar, hangi savunma özerkliğinin gerektiği konusunda hiçbir yanılsama barındırmamalılar. Kendisini askeri bir güçten ziyade yalnızca ekonomik bir birlik olarak gören Avrupa Birliği için, bu bakış statükodan derin bir kopuş anlamına gelir.

Elbette NATO hâlâ mevcut ve Avrupa'da konuşlandırılmış ABD birlikleri var. Ancak, operasyonel kelime “hâlâ” dır. Artık geleneksel kurumlar ve transatlantik güvenlik taahhütleri şüphe altında kaldığı için, ittifakın çözülmesi “eğer” meselesinden  “ne zaman”a dönüşmüş olan bir sorun haline gelmiş durumda. Trump nihayet her şeyi iptal etme zamanının geldiğine ne zaman karar verecek? Avrupalılar için, arkalarına yaslanıp kaderin tweeti'nin gelmesini beklemek aptallığın zirvesi olacaktır.

Macron bunu anlıyor; oysa Almanya, tipik bir şekilde eski savunma taahhütlerine sadık kalarak savunma harcamalarını artıracağını 'lafta' söylüyor, ancak bu taahhüdünü yerine getirmek için çok az ilerleme kaydediyor. Macron, ABD askerlerinin geri çekilmesini takiben Avrupa'nın savunmasındaki çöküşün birçok kişinin beklediğinden çok daha ağır olacağını biliyor. Kademeli, ancak farkedilebilir bir geçiş olarak değil, ani bir kırılma olarak ortaya çıkacaktır.

Avrupa bu sonucu önlemek veya en azından geciktirmek istiyorsa, ordusuna önemli yatırımlar yapmalı ve büyük ölçüde kendi yeteneklerini genişletmelidir. Başka bir deyişle, mola zaten başlamış gibi davranmalıdır.

Modern tarihinin büyük bir kısmında, Avrupa iki zorlukla başa çıkmak zorunda kaldı: çalkantılı bir merkezde (Almanya) ve korunmasız bir doğu kanadında (Rusya ve şimdi Çin), her zaman jeopolitik olarak bulunan açıklar. Kurulduğundan bu yana NATO bu sorunların her ikisine de çözüm olarak hizmet etti.

Biri NATO ve AB içinde daha doğuya bakarken, başka biri üye devletler arasında daha da büyük güvenlik korkularıyla karşılaşıyor. Bu ülkelerin korkularının, Rusya’ya coğrafi yakınlıkları ve Rus emperyalizminin sona ermesiyle ilgili uzun geçmişleri göz önüne alındığında, en son Rusya’nın Kırım'ı savaşla ilhakında ve Doğu Ukrayna’daki savaşta ortaya çıktığını gösteriyor. Bu ülkelerin - Polonya ve Baltık ülkeleri ile başlayarak - Amerika'nın NATO yoluyla Avrupa savunmasına entegrasyonu vazgeçilmezdir.

Avrupa’nın doğu yakasındaki jeopolitik riskler göz önüne alındığında, NATO zorunlu bir sigorta türü sağlıyor ve hatta her üyenin daha büyük bir iyilik için adil olarak belirlenen payla katkıda bulunmasını talep ederek AB içindeki dayanışma ve birliği teşvik ediyor. Trump'ın “önce Amerika” sloganı altındaki ulusalcı kayması aniden Avrupa'yı kendi egemenliği sorunuyla yüzleşmeye zorladı; bu da birleşik bir cephe olarak kararlı davranma yeteneği ile bağımsız bir teknolojik güç olma anlamına geliyor. AB bunu asla kendi iradesiyle yapmazdı. Trump, niyeti ne olursa olsun, Avrupa’yı kendini yeniden icat etmeye zorluyor. NATO’yu korumak için AB ittifak çoktan dağılmış gibi davranmalıdır.


Joschka Fischer, Berlin, 4 Aralık 2019, Project Syndicate

(Joschka Fischer, Almanya’nın NATO’nun 1999’da Kosova'ya müdahalesine güçlü bir destek verdiği ve ardından Irak savaşına itiraz ettiği bir dönem olan 1998-2005’ tarihlerinde Almanya Dışişleri Bakanı ve Şansölye (Başbakan) Yardımcılığını yaptı. Fischer, 1960 ve 1970'lerin Avrupa Birliği karşıtı protestolara katıldıktan sonra siyasete girdi ve neredeyse yirmi yıldır varolan Alman Yeşiller Partisi'nin kurulmasında kilit rol oynadı.)

Seçkin Deniz, 10.12.2019, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
Takip et: @Seckin_Deniz


Not: Çeviri programları kullanılarak İngilizce'den çevrilmiştir.



Sonsuz Ark'tan
  1. Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur. 
  2. Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
  3. Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.

Seçkin Deniz Twitter Akışı