4 Nisan 2019 Perşembe

SA7557/SD1339: Şimdi Ulusal Bir Aşağılanma Duygusu Britanyalıları Birleştiriyor

Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız köşe yazısı İngiliz The Guardian'dansağcıları, solcuları ve Başbakan May'i aynı şekilde suçlayan, Liberal görüşlü Nick Cohen'e aittir; İngiliz Mail Online yazarı muhafazakar görüşlü Peter Hitchens'e ait olan ve çevirisini SA7553/SD1337: 'Medeniyetimizi Parçalayacak Bir İngiliz Trump'ından Korkuyorum' başlığıyla yayınladığımız analize benzer kaygılarla kaleme alınmıştır. Görünüşe göre İngiltere'de her siyasi grup bir diğerini suçlayarak sorumluluktan kaçmaktadır... 03.04.2019 tarihli Euronews haberi ilginçtir: "İngiliz ordusunda görev alan bir grup askerin tabancayla hedef tahtası üzerine konulan İngiliz İşçi Partisi lideri Jeremy Corbyn'in fotoğrafına ateş etmesi ülkede gündem oldu." Liberal yazar Nick Cohen de bu yazısında Jeremy Corbyn'i İşçi Partisini mahvetmekle suçluyor; tıpkı sağcılar gibi hedef gösteriyor.. Tabi diğer bütün liberal-küreselciler gibi hedef tahtasında Putin, Erdoğan ve Trump var. İngiltere'nin, Büyük Britanya'nın çöküşünü izlemek de bizler için ilginç bir deneyim.
Seçkin Deniz, 04.04.2019


One thing now unites Britons – a sense of national humiliation

"Avrupa bizi küçümsemedi. Acınılacak liderlerimiz devletimizi zavallı hale getirdi."

Yüzbinlerce vatansever yürüdü. Bayrak sallayan, hamasi duygularla yaşayan vatanseverler değil, vatandaşlarının acı çekmesini ve aşağılanmış bir İngiltere'nin parçalara ayrılmasını durdurmaya kararlı vatanseverler.




 Solda Emmanuel Macron ve sağda Donald Tusk, geçen hafta Brüksel'deki Avrupa Konseyi zirvesinde, Avrupa liderlerinin önündeki boş bir alanı işaret ettiler, Theresa May orada değildi:  Fotoğraf: Stéphanie Lecocq / EPA

“Hainler”, “sabotajcılar”, “hiçbir yerin vatandaşları”, “Remoanerler (Brexit karşıtları)” ...  Sağ, iç savaş dilini üç yıl boyunca kullandı. Bu hakaretler, muhaliflerin içeride düşman olarak görüleceği tehdidini taşıyor, aynı zamanda söz ve umut, kendi haline bırakılmış sol, Brexit'in İngiltere’nin büyüklüğünü yeniden canlandıracağını vaat ediyordu.


Şimdi umut yok oldu geride tehditler kaldı. Nigel Farage, 23 Haziran'ı resmi tatil yapmak istediğini hatırlıyordur, gelecek nesiller, 2016'da İngiltere'nin AB tiranlığından bağımsızlıklarını koruduğu bu muhteşem anı kutlayabilirler. Boris Johnson ve Jacob Rees-Mogg artık Rönesans’tan zevk alan bir İngiltere’ye sahip değil. En solda, bir zamanlar bize Brexit'in bize ülkede sosyalizm vereceğini söyleyen Lexiters de sessiz.


Bir zamanlar ulusal kurtuluş vaat eden hareketin cesedi üzerinde kalan her şey somurtkan bir hırıltı. “Halk” Brexit için oy kullandı ve iyi ve zor'a sahip olmalı.  


Elizabeth’ten bu yana İngiltere'nin ve Britanya diplomasisinin ilk amacı, ülkeyi kendisine karşı birleşmiş bir kıta ile karşı karşıya bırakmamaktı. Şimdi bununla yüzleşiyoruz, çünkü Avrupa bir Napolyon'un veya Hitler’in egemen olduğu bir kıta değil, “biz” müttefiklerimize düşmanlarımızmış gibi davranmaya karar verdik. Hiçbir yabancı güç İngiltere'yi bu sefil duruma indirmedi. Kendimize ilan ettiğimiz bir savaşı kaybeden bir milletiz.


İngiltere'nin geleceğinin bir görüntüsünü görmek istiyorsanız, ölümcül hasta bir hastayı tartışan cerrahlar gibi İngiltere'nin geleceğini tartışan bir grup insanın geçen haftaki AB liderler toplantısının resmine bakın. Theresa May toplantıya davet edilmedi ve halefleri de davet edilmeyecek. 


Britanya neye karar verirse versin,  Brexit şokunun İngiltere’yi parçalamadığını varsayarsak, İngiltere AB’yi 10’da 9 izleyecek. Yumuşak Brexit, sert Brexit, anlaşılmaz Brexit: hiçbir şey bizi coğrafyamızdan ve ekonomimizin gereksinimlerinden kurtaramaz.


 "Etrafındaki ışıklar kararsa da, May sert şartlara meydan okuma cesaretini bulamaz."


Aşağılanma bu parçalanmış ülkeyi birleştiren tek şey. 10 İngiliz'den dokuzunun İngiltere’nin Brexit’i ele almasının bir “ulusal aşağılama” olduğuna inandığını gösteren bir anket var, ancak bu havada asılı bir soru bıraktı; nasıl tepki vereceğiz? 


Milletler, insanlar gibi, aşağılanmaya farklı yollarla cevap verirler. Batı Almanya’nın 1945’ten sonra , demokratik bir cumhuriyet modeli oluşturmaya devam ederken yaptığı gibi, felaketin üstesinden gelebilir ve daha iyisini yapmaya karar verebilirler. Alternatif olarak, aşağılanma ulusları daha da aşağıya itebilir. Veya onları kinci devletlere dönüştürebilir. Rövanşizm, bugün dünyanın çoğu yerinde varsayılan mekanizmadır ve bunun burada olamayacağını düşünmek en küstah ve cahil İngiliz müstesnalığıdır.


Model, 1945’in Almanya’sı değil, 1918’in Hindenburg'u, general Ludendorff  ve Alman genel kurmayının ülkelerinin, Birinci Dünya Savaşı’nda Dolchstosslegende’deki yenilgilerini hançer efsanesi ile açıkladıkları zaman. Alman ordusu bu alanda yenilmedi, ancak Berlin'deki pasifistler ve sosyalistler tarafından ihanete uğradı. General Ludendorff'un biyografisi gözlerinin nasıl aydınlandığını ve kemik gören bir köpek gibi ifadesine sıçradığını anlatıyor. "Arkadan hançerlenmek mi?" diye soruyor ve cevaplıyor: "Evet, aynen öyle. Arkadan hançerlendik.”


Gözler o zamandan beri aydınlanıyor, 21. yüzyılda daha fazla hiçbir yerde olmadığı kadar üstelik. Vladimir Putin, 1991’de imparatorluğunun çoğunu kaybeden Rusya’nın küçük düşürülmesinden yararlanıyor. Türkiye’de Recep Tayyip Erdoğan ve Amerika’da Donald Trump, dindar Müslümanların ve beyaz Amerikalıların aşağılanma-küçümsenme korkularını besliyor. 


Aşağılayıcı prömiyerin son rezaleti ne olmalı, Theresa May, Thames Valley Trump'ımız,yurdumuz Dolchstosslegende kasabası, Brexit krizini çözmek için tüm sorumluluğu üstlendiğinde “parlamento [seçim] yapmaktan kaçınmak için mümkün olan her şeyi yaptı” ve kendisinin getirdiği tekliflerin hiçbirini kabul etmeyerek onu sırtından hançerledi efsanesine ulaştı.


Bütün parlamento sizi işaretliyor. Tory (Muhafazakar) parti ve Demokrat Birlik partisinin hakkını aramadı, bu onun idaresini mahvetti ve ancak bütün milletvekillerinin ve  Westminster demokrasisinin ülkeyi mahvedeceklerine dair her türlü kanıtı verdi. Etrafındaki ışıklar kararsa da, May sert şartlara meydan okuma cesaretini bulamaz, çünkü, kesinlikle, “halkın” tarafına geçtiği an, şimdi sert bir şekilde düşman olarak nitelendirdiği aşırı sağcı seçilmiş temsilcilere katılmış olacak.


Bana göre, otoriter popülizme iniş kaçınılmazdı. Michael Gove'un 2016'da “ayrılmak için oy kullandığımız gün, tüm kartları tuttuğumuzu ve istediğimiz yolu seçebileceğimizi” söylediğinde bilinçli bir şekilde yalan söylüyor olmasının önemi yoktur. Soru, sözlerinin daima yanlış olduğu ortaya çıktığında sağın nasıl tepki vereceği olmuştur. Haziran 2016’dan itibaren cevabı bulabilmek için bu soruyu sormak zorunda kaldınız. Sağ, bir hata olduğunu kabul etmez, Ludendorff'u taklit eder ve sorumluluktan kaçması İngiliz demokrasisini dengesiz hale getirme riskini taşısa bile, içlerindeki düşmanları suçlardı.



Led By Donkeys grubu, Michael Gove'nin 2016'da “ayrılmak için oy kullandıktan sonra tüm kartları elimizde tutarız ve istediğimiz yolu seçebiliriz” iddiasını yineleyen reklam panoları hazırladı. 
Fotoğraf: Chris J Ratcliffe / Getty Images

Bugünün komplocularına karşı protestocular ayaklanmış durumda. Diğer pek azının söylediği gibi, tanık olduğumuz yükselişin ne kadar olağanüstü olduğuna işaret ederek sözlerime son vermek istiyorum. Jeremy Corbyn, İşçi Partisi'ni muhalefet partisi olarak imha etti. Oysa, geleneksel liderlik olmadan, milyonlarca kişi kendilerini örgütlemekte ve bunun için vatansever bir muhalefet yapmakta.


Liberal-sol, İngiltere'de, İskoçya ve Galler olmasa da, vatanseverliği utandırıcı bir konu olarak değerlendirdi. Bununla birlikte, en zayıflara zarar verecek ve hepimizi azaltacak aldatıcı bir politikaya karşı kitlesel bir seferberliği nasıl tanımlamak gerekiyor? Eğer sağcılar haklıysa ve ülkemizden gerçekten nefret ediyorsak, yaptıkları kanlı karışıklığı çok fazla önemsemezdik ya da daha iyi bir yol bulmak için çok kararlı olmazdık.


Nick Cohen, 23 Mart 2019, The Guardian


(Nick Cohen bir Gözlemci köşe yazarıdır.)



Seçkin Deniz, 04
.04.2019, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
Takip et: @Seckin_Deniz


Not: Çeviri programları kullanılarak İngilizce'den çevrilmiştir.



Sonsuz Ark'tan




  1. Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur. 
  2. Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
  3. Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.

Seçkin Deniz Twitter Akışı