SA6238/TG250: The Sufi Conspiracy-Sûfi Komplosu-3-

Sonsuz Ark'ın Notu:

Sufizm-Tasavvuf ve İslamcılık, Masonların diğer dinlere yönelik komplolarına benzer bir şekilde tasarlanmış, birbirine zıt bir şekilde konumlanmış müslümanlara yönelik iki ayrı komplosudur. Aşağıda çevirisini yayınladığımız analizden önce 28.10.2010 tarihli SA456/SD72: Masonik Oyun Sürüyor -"Masonic Game in Progress"- başlıklı analizimizi okumanızı tavsiye ediyoruz. Çünkü 2010 tarihli analizimizdeki tezlerin birçoğunun kanıtları 'The Sufi Conspiracy-Sûfi Komplosu' başlığıyla yayınlayacağımız bu seride kişiler, olgular ve olaylar çerçevesinde açık bir şekilde ortaya konmuştur. Sufizm ve İslamcılık müslümanların samimi arayışlarını çarpıtmak, doğru yol üzere yol almalarına engel olmak ve İslam'ın bütün insanlık için kurtuluş yolu olduğu gerçeğini ortadan kaldırmaya yönelik şeytani bir tasarımın ürünü olarak bugün müslümanları İslam'ın asıl kaynağı olan Kur'an'dan uzaklaştırmakta başarılı olmuştur. Bütün insanlığa ve dinlere karşı kurulmuş komplolardan sadece bu iki komplonun çözülmesi, bu şeytanî kuşatmayı yarmaya başlamanın ilk adımıdır, çünkü ancak İslam bu cehenneme giden yolu değiştirebilme gücüne sahiptir. Lütfen bu şeytani yapının hazırladığı videoyu izleyiniz ve analizini yapıp SA3198/KY51-HA1: Animasyon'a Gizlenen Strateji: Nedir Bu "I Pet Goat"? başlığıyla yayınladığımız analizi ve bu satanist kültün tarihsel-sembolik izleklerini somut bir şekilde ortaya koyan Kadim Falsifiye kapak adı ve etiketi ile yayınladığımız Halim Selim'in analizlerini okuyunuz ...

Seçkin Deniz, 01.06.2018

THE SUFI CONSPIRACY-3

MK-Ultra

Geleneksel Roma tarihçisi Mircea Eliade’nin etkisi ile Merkez Asya şamanlarının mistik becerilerinin, genellikle entojen adı verilen ilaçlar sayesinde elde edildiği görüşü ileri sürülmüştü. 1954'te, Eliade’yi okuyan ve Gurdjieff'in fikirlerini de yansıtmakta olan Algı Kapıları isimli kitabı yazan Aldous Huxley, halüsinojenik ilaçların “bilinci genişleteceğini” iddia etti. CIA’nın MK-Ultra programında yer alan Huxley, Gerald Heard ve Alan Watts gibi önde gelen birçok LSD savunucusu gibi, Timothy Leary de Gurdjieff’den güçlü bir şekilde etkilenmişti.

Aldous Huxley

Gurdjieff, keşişlerin, fakirlerin ve yogilerin çileci pratiklerinin, dini veya mistik deneyimlerini üreten psikolojik faktörlerin üretilmesine yol açtığına inanıyordu. Gurdjieff, Dördüncü Yolu bilen birinin, mistiklerin eziyet verici uygulamaları yerine “istediği tüm maddeleri içeren küçük bir hapı hazırlayarak yutabileceğini” söylemiştir.(16) Ve bu şekilde, zaman kaybı olmadan, istenen sonucu elde edebilirdi. Leary daha sonradan Gurdjieff'in Dördüncü Gizli Öğretisinin bir kopyasını aldığını söylemiştir:

“Geçtiğimiz yirmi yıl boyunca biz Gurdjieff taraftarları, Sufi Üstad [Gurdjieff] tarafından aşikâr şekilde deneyimlenen garip, hayat-sonrası düzeylere ulaşmaya yönelik gizli teknikler ve pratik yöntemleri içerdiği iddia edilen bu Dördüncü Kitabın söylentileriyle heyecanlanmıştık. Doğal olarak, gizli yöntemlerin uyuşturucu ile bağlantılı olduğunu varsayıyorduk. Bu yeni yayınlanan metinde, beyni aktive eden ilaçların Gurdjieff'in harika, dönen (Çev: Semazen benzeri dönüşe atıf) hikmetine ulaştıran birer anahtar olduğunu ve ayrıca alkaloitleri sır olarak saklama sebebinin, aşağıdaki makale kaleme alındığı sırada zevk almakta olduğum hapis cezasından kaçınmak için olduğunu okumak memnuniyet vericiydi.”(17)

Timothy Leary

Görünüşe göre Leary, Gordon Wasson tarafından yazılarak Life dergisinde yayınlanan 1957 tarihli "Sihirli Mantarı Ararken" başlıklı bir makaleyi okuduktan sonra ilk kez Psikodelikler (zihin açıcılar) ile ilgilenmeye başlamıştı. Makale, Psikoaktif mantarların varlığını ilk defa geniş kitlelere ulaştırıyordu. JP Morgan'da başkan yardımcılığı ve CFR'de başkanlık hizmetlerinde bulunmuş olan Wasson, CIA şefi Allen Dulles ile de yakın ilişkilere sahipti. Wasson ve Henry Luce — Skull and Bones (Kafatası ve Kemikler) üyesi ve Life dergisinin yaratıcısı - aynı zamanda Century Club'ın da uzun zamandır üyeleriydi.(18)

Gordon Wasson

Wasson’un, aralarında C. D. Jackson ve Henry Luce’un da bulunduğu, JFK suikastına karışmış en az altı kişi ile bağlantısı vardı. Wasson’un ismi, Lee Harvey Oswald’ın arkadaşı olan George de Mohrenschildt’in ölümünden sonra çantasındaki adres defterinden çıkmıştı. Mohrenschildt, bir Nazi sempatizanı olduğunu reddetmiş olsa da, eski CIA direktörü Richard Helmes’in yazmış olduğu bir nota göre, Nazi casusu olduğu gerekçesiyle II. Dünya Savaşı sırasında Stratejik Hizmetler Ofisi’ne katılma başvurusu kabul edilmedi. Mohrenschildt’in, Bush ailesinin yanı sıra, içinde Jacqueline Bouvier Kennedy’nin de bulunduğu Bouvier ailesi ile yakın ilişkisi bulunmaktaydı. 

Wasson, spiritüel amaçlar için kullanılan psikoaktif mantarla ilgili çalışmaların yürütüldüğü Etnomikoloji dalının kurucusu olarak değerlendirilmektedir. Wasson, kendinden sonra gelen Terence McKenna ve John Allegro gibi araştırmacılara da ilham kaynağı olmuştur. The Psychedelic Review (Psikedelik İnceleme) için yazdığı makalede sihirli mantar için Wasson; “Gözümüzün görebileceğinden daha açık bir şekilde hayat ufkunun ötesindeki manzaraları görmenize izin verir, zaman içinde geriye ve ileriye doğru seyahat etmenize, başka varoluş düzlemlerine girmenize, hatta Tanrı'yı bilmenize bile” diye yazar.(19)

1967'de Wasson, “Soma: Ölümsüzlüğün İlahi Mantarı”nı yayınlayacaktı. (Çev: kurban törenleri Vedik ibadetinde merkezi bir role sahiptir. özellikle sanrı (halüsinasyon) görülmesine sebep olan soma içkisinin tanrılara sunumu yaygın bir dini ritüeldir.) Wasson kitapta, kadim Vedik içkisi Soma’nın sihirli mantar olduğunu öne sürer. Wasson daha sonra, LSD’nin mucidi Albert Hofmann ile yazmış olduğu Elefsis’e Giden Yol: Gizemlerin Sırrına Çözmek adını taşıyan kitapta Elefsis Gizemleri’ni (Çev: Elefsis Gizemleri, Antik Yunanistan'da Elefsis'te Demeter ve Persephone kültleri için her yıl yapılan törenlerdi) ele alacaktır.

Robert Graves

Wasson ayrıca Beyaz Tanrıça adını taşıyan kitabın yazarı Robert Graves ile de yakın arkadaştı. Graves kitabında, Ay'ın safhalarından ilham alarak temsil edilmekte olan ve çeşitli Avrupalı ve putperest mitolojilerinde geçen tanrıçaların kökeni olan Avrupalı bir tanrının varlığını önermektedir.

Graves, İdris Şah tarafından kaleme alınan The Sufis (Sufiler) isimli kitabın ön sözünü yazmıştır. Ritüellerini Aleister Crowley ile birlikte oluşturdukları Wika'nın (Çev: Vika, kendi içinde çeşitli kollara ayrılan, doğa tabanlı, dogmatik olmayan çağdaş bir pagan dinidir. Vika inanışına sahip olanlar, kendilerini Vikan olarak adlandırır) önemli temsilcilerinden Gerald Gardner’in yardımcısı olan İdris Şah, Avrupa’daki büyücülük faaliyetlerinden ve genel anlamda Sufizm kaynaklı okült geleneğin popüler hale gelmesinden sorumludur.

İdris Şah

1950’lerin sonlarına doğru Londra’daki Vikan çevrelerle temas sağlayan Şah, Vika’nın kurucusu ve Aleister Crowley ile ritüellerinin düzenleyicisi olan Gerald Gardner’in de sekreteri ve arkadaşıydı. Ölümünden kısa süre önce Crowley, Gardner’i Ordo Templi Orientis Tarikatında VII. Dereceye yükselterek Gardner’ın tarikata giriş ritüellerini gerçekleştirebileceğine yönelik kararını açıkladı.(20) Crowley’nin 1947’de ölümünden sonra Gardner, tarikatın Avrupa’daki baş temsilcisi haline gelmişti.

Gerald Gardner

Şah, 1961’de Graves ile tanıştı ve daha sonra ona ekstatik dinleri araştırdığını ve “İngiltere’deki cadılar tarafından gerçekleştirilen mantar yeme ve benzeri deneylere katıldığını” yazdı. Şah ayrıca Graves'e “ekstatik ve sezgisel bilginin ilerlemesiyle yoğun bir şekilde meşgul olduğunu” söyledi. (21)

Graves, Batılı takipçiler için Sufizm konusunda yetkin bir kitap yazması yönünde Şahı cesaretlendirecek ve bu kitabın adı, The Sufis (Sufiler) olacaktı. Graves, Şahın kitabına yazdığı önsözde, onun peygamber soyundan gelen üstün bir insan ve ataları olan halifelerden gelen gizemli sırların mirasçısı olduğunu, gerçekte Sufi Tarikatı’nın büyük Şeyhi olduğunu yazdı. Graves daha sonra bu sözlerinin doğru olmadığını itiraf ederek onun için; “O bizden biriydi, Müslüman bir şahsiyet değildi” diyecekti. (22)

Haziran 1962'de, Sufiler’in yayınlanmasından birkaç yıl önce Şah, Gurdjieff ve Ouspensky'nin mistik öğretileri etrafında oluşan hareketin üyeleriyle de temas kurmuştu. Sonunda, Şah'ın “Batı'da başarması için ona yardım edilmesi gereken çok önemli bir görevi olduğu” noktasında ikna edilmiş olan J. G. Bennett'e tanıtıldı.(23) Şah, Bennett'e “Gelenek Halkının Deklerasyonu” nu verdi. Şah, “gizemli, saklı, özel, üstün bir bilgi biçimini” iletmesi için kendisini seçmiş olan “görünmez bir hiyerarşi” ye mensup Muhafızların varlığını ilan etti. 

Bennett, Şah'ın Gurdjieff’in “Sarmoung Manastırı” nın gerçek bir temsilcisi olduğu konusunda ikna olmuştu. İdris Şah, Kendine Hükmetmek adını taşıyan kitabında, Enneagram'ın Sufi kökenli olduğunu iddia ederek, uzun zamandır, dokuzuncu noktayı temsil eden ortası boş üst üste iki kare olan oktagramın kodlanmış bir formu olarak bilindiğini ifade eder. 1960'da Şah, oktagramdan ilhamla, Octagon Press'i kurdu. Yayınlanan ilk konu başlıklarından biri, Şah’ın Jack L. Bracelin müstear adıyla kaleme aldığı “Gerald Gardner, Cadı” adını taşımaktaydı.

Şah aynı zamanda Rockefeller ailesi tarafından Bellagio, İtalya'daki mülklerinde başlatılan bir proje olan Club of Rome (Roma Kulübü) üyesiydi. Roma Kulübü kurucularının tümü üst düzey NATO yetkilisiydi. (24) Bu kişiler arasında; Atlantik Enstitüsü Ekonomik Komitesi'nin başkanlığını da yapan, Fiat'ın başkanı Aurelio Peccei ve Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı (OECD) Bilimsel İşler Genel Direktörü olan kurucu ortak Alexander King bulunmaktaydı.

1965'te Şah, SUFI'yi (Society for Understanding Fundamental Ideas) [Temel Fikirleri Anlama Derneği]kurdu ve kendisini sadece Nakşibendi'nin değil, tüm Sufi tarikatlarının Büyük Şeyhi ilan etti. İlk olarak Şah tarafından, Temel Fikirler Derneği (SUFI) Derneği olarak kurulan, Kültürel Araştırmalar Enstitüsü (ICR) 'ne Alexander King gibi bilim adamları tarafından çeşitli sunumlar yapıldı.(25) Diğer ziyaretçileri, öğrenciler ve şair Ted Hughes, romancılar Alan Sillitoe ve Doris Lessing, zoolog Desmond Morris ve psikolog Robert Ornstein'ı dahil etti. Sonraki yıllarda Şah, Sufi klasiklerin çevirilerinin yeniden basımının dağıtımını gerçekleştirmek üzere Octagon Press'i kurdu. İdris Şah tarafından yazılan ve İslam kültürünün folklorik bir parçası olarak sunulan Molla Nasreddin (Çev: İdris Şah’ın yazdığı ‘Nasreddin Hoca Bilgeliği’ adını taşıyan kitaptan bahsediliyor) gibi bazı kitaplar, Rand Corporation tarafından da kullanılmıştır.(26)



David Livingstone, 17.08.2013, Conspiracy School

<<<The Sufi Conspiracy-Sûfi Komplosu-2     The Sufi Conspiracy-Sûfi Komplosu-4  >>>

Tamer Güner, 01.06.2018, Sonsuz Ark, Stratejik Araştırma, Çeviri

Tamer Güner Yazıları

Takip et: @Trrguni

 Yazının orijinali  için:  
http://www.conspiracyschool.com/blog/sufi-conspiracy#_edn12

Kaynaklar:

[1] Johnson, Initiates of Theosophical Masters, p. 81.
[2] F. Hitchman, Burton, Vol. I, p. 286.
[3] “Abder-Rahman Elîsh El-Kebîr,” Wikipedia, French edition.
[4] P. D. Ouspensky, In Search of the Miraculous: Fragments of an Unknown Teaching, (Harcourt, 1949). p. 47.
[5] Colin Wilson, Rasputin and the Fall of the Romanovs, (Farrar Straus & Co., 1964), p. 103.
[6] John G. Bennett Witness: The Autobiography of John G. Bennett (Tucson: Omen Press, 1974), p. 126.
[7] Ibid., p. 244.
[8] Gary Lachman, Politics and the Occult; James Webb, The Harmonious Circle (Thames and Hudson: London, 1980).
[9] Luba Gurdjieff, A Memoir with Recipes (Berkely, CA: Ten Spead Press, 1993, p. 3; cited in Paul Beekman Taylor, Gurdjieff and Orage: Brothers in Elysium, (Weiser, 2001), p. x.
[10] Margarita Troitsyna, “Joseph Stalin's occult knowledge and experiments,” Pravda (June 23, 2011)
[11] K. Paul Johnson, Initiates of Theosophical Masters, (Albany: State University of New York Press, 1995) p. 141.
[12] Victoria Lepage, "G.I. Gurdjieff & the Hidden History of the Sufis,” New Dawn (March 1, 2008).
[13]  “A New World Sufi Order?” Islamic Party of Britain (Autumn 1993)
[14] Shaykh Muhammad Hisham Kabbani, The Naqshbandi Sufi Way: History and Guidebook of the Saints of the Golden Chain, (KAZI, 1995).
[15] James Webb, The Harmonious Circle: The Lives and Work of G.I. Gurdjieff, P.D. Ouspensky, and Their Followers, (New York and London: Putnam USA, and Thames and Hudson, 2001).
[16] Peter Ouspensky, In Search of the Miraculous (Harcourt, 1949) p. 50.
[17] Tim Leary, Changing my mind among others, (Prentice-Hall, 1982) p. 192-3.
[18] Jan Irwin, “The Secret History of Magic Mushrooms,” Gnosis Media.
[19] R. Gordon Wasson, “The Hallucinogenic Fungi of Mexico,” The Psychedelic Review, vol. 1, no. 1, (June 1963), p. 30.
[20] Morgan Davis, From Man to Witch: Gerald Gardner 1946, www.geraldgardner.com.
[21]  Paul O'Prey, Between Moon and Moon – Selected Letters of Robert Graves 1946–1972, (Hutchinson, 1984), pp. 213–215.
[22]  Paul O'Prey, Between Moon and Moon – Selected Letters of Robert Graves 1946–1972, (Hutchinson, 1984), pp. 213–215.
[23] John G. Bennett, Witness: The autobiography of John G. Bennett. (Tucson: Omen Press, 1974), pp. 355–363.
[24] See Robert Dreyfuss, Hostage to Khomeini.
[25] Elizabeth Hall, “At Home in East and West: A Sketch of Idries Shah,” Psychology Today 9 (2): 56 (July 1975).
[26] Idries Shah (Presenter), “One Pair of eyes: Dreamwalkers,” BBC Television, (19 Dec 1970).
[27] Dreyfuss, Hostage to Khomeini, [excerpt: http://www.hoveyda.org/aspen77.html]
[28] Othman Abu-Sahnun the Italian, “The Murabituns & Free Masonry,” Murabitun Files.
[29] Wouter J. Hanegraaff, New Age Religion and Western Culture: Esotericism in the Mirror of Secular Thought, (Boston, Massachusetts, US: Brill Academic Publishers, 1996), pp. 38–39.
[30] Adam Curtis, “The Curse of Tina Part Two: Learning to Hug.” BBC Blogs: Adam Curtis: The Medium and the Message. (October 4, 2011).
[31] “Claudio Naranjo, M.D..,” Blue Dolphin Publishing.
[32] Kripal, Esalen, America and the Religion of No Religion, p. 177.
[33] David Westerlund (ed.), Sufism in Europe and North America. (New York, NY: RoutledgeCurzon, 2004), p. 53.
[34] John C. Lilly & Joseph E. Hart, “The Arica Training,” Transpersonal psychologies, edited by Charles T Tart (Routledge, 1975).
[35] Kripal, Esalen, p. 178.
[36]  “A New World Sufi Order?” Islamic Party of Britain (Autumn 1993)
[37] Umar Ibrahim Vadillo, The Esoteric Deviation in Islam, (Cape Town South Africa: Madinah Press, 2003), p. 447.
[38] Shaykh Samir Kadi, The Irrefutable Proof that Nazim al-Qubrusi Negates Islam, p. 4
[39] Itzchak Weismann, TThe Naqshbandiyya: Orthodoxy and Activism in a Worldwide Sufi Tradition, (London: Routledge, 2007) p. 170.
[40] Muqaddimah Q I 201-202, and M. al-Tanji’s edition of the Shifa’ al-Sa’il fi Tahdhib al-Masa’il, (Istanbul, 1958), pp. 110-11 quoted from James W. Morris, "An Arab ‘Machiavelli’.”
[41] Umar Ibrahim Vadillo, The Esoteric Deviation in Islam, (Cape Town South Africa: Madinah Press, 2003) p. 632.
[42] Pacific Church News Vol. 153 no. 3, June/July 1997.

Sonsuz Ark'tan

1. Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur. 
2. Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
3. Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.