4 Haziran 2019 Salı

SA7728/SD1397: Kapitalizm'in Popülizm'e Neden İhtiyacı Var?

Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız, Tröstlerin acımasız tekelleşmelerine kapitalizmi korumak ve sürdürebilmek için yazılmış karşı denetleyici ve yol gösterici analiz, 2013-2016 yılları arasında Hindistan Merkez Bankası Başkanlığı yapan  Chicago Booth Üniversitesi İşletme Fakültesi Finans Profesörü Raghuram G. Rajan'a aittir ve küçük ve orta ölçekli işletmelerin, devlet seçkinleri ile işbirliği yapan süperstar şirketlerin önlerine koyduğu, rekabeti ve gelişmeyi ortadan kaldıran yapay engellerin kaldırılmasını, aksi takdirde etnik milliyetçiliğin ve tam sosyalizmin artan popülist tepkilerin sonucu olarak, refahı ve demokrasiyi ortadan kaldıracağı uyarısında bulunmaktadır. Raghuram G. Rajan, balyoz yerine neşter hassasiyetinde müdahalelerin etkili olacağını belirtmekte ve "Doğru cevap devrim değil, yeniden dengelemedir. Kapitalizm, endüstrilerin verimli ve girişe açık kalmasını ve tekelleşmemelerini sağlamak için güncellenmiş antitröst düzenlemeleri gibi yukarıdan aşağıya reformlara ihtiyaç duyuyor. Ancak ekonomik olarak harap olmuş toplulukların yeni fırsatlar yaratmasına ve üyelerinin pazar ekonomisine olan güvenini sürdürmelerine yardımcı olmak için aşağıdan yukarıya politikalara ihtiyacı var. Popülist liderlerin radikal önerileri körü körüne takip edilmese bile popülist eleştiriye dikkat edilmelidir. Bu hem canlı pazarları hem de demokrasiyi korumak için çok önemlidir." demektedir. ABD merkezli şirket hegemonyasının sürdürülebilir olmadığı günümüzde, Başkan Trump'ın vergi tarifeleriyle hangi şirketlerin etkisinde kaldığı bilinmemektedir; eşitsizliğin ve yoksullaşmanın pençesindeki ABD'li küçük girişimciler için gerçekçi bir çözüm bulunup bulunmadığı hususunda şüphelerin giderilmediği 21. yüzyılın bu ikinci on yılında Amerikan Kapitalizmi bütün vahşetiyle birlikte çökmektedir. Dünya artık farklı bir güzergahta ilerlerken ABD şu ana dek rekabetçi yaklaşık 36 ülkeye uyguladığı şantajcı ve tehdit edici yaptırımlarla yalnızlaşmaya devam etmektedir.
Seçkin Deniz, 04.06.2019

Why Capitalism Needs Populism


"Küreselleşme, dijital teknolojiler ve diğer faktörler, rekabetçi ABD şirketlerinin pazar hakimiyetlerine ulaşmalarını sağladı. Eski herhangi yol işaretlerine göre, bu "süperstar" şirketlere, özel sektör ve hükümet seçkinlerinin kutsal ittifakına karşı tabanın politik protesto hareketleriyle itiraz edilmesi gerektiği doğrudur."

Big Business (Büyük Şirketler), Amerika Birleşik Devletleri'nde eleştiri altında. Amazon, güçlü yerel muhalefet karşısında New York'un Queens ilçesinde açılması planlanan yeni merkez çalışmalarını iptal etti. Cumhuriyetçi Güney Carolina senatörü Lindsey Graham, Facebook’un tartışmasız pazar konumu hakkında endişelerini dile getiriyor, Demokrat Massachusetts senatörü olan meslektaşı Warren Warren ise şirketin dağılmasını istiyor. Warren ayrıca, şirket yönetim kurulu sandalyelerinin % 40'ının işçilere ayıracak bir yasa tasarısı geliştirmiş durumda.


Bu tür tekliflere, serbest piyasa kapitalizminin anavatanında rastlanmamış olabilir, ancak şu anki tartışma tam da Amerika'nın ihtiyacı olan şey. Ülkenin tarihi boyunca, ekonomik gücün yoğunlaşmasına ve sağladığı politik etkiye karşı mücadele eden, sistemin uygun işleyişini sağlayan kapitalizm eleştirileri olmuştur. Birkaç şirket bir ekonomiye hükmediyorsa, kaçınılmaz olarak devlet kontrol araçlarıyla işbirliği yaparak, özel ve kamu sektörü seçkinlerinin kutsal ittifakını oluştururlar.


Rusya’da olan, sadece demokratik ve kapitalist olan da bu. Emtia çıkaran ve bankacılıkta tam hakimiyet sağlayan Kremlin'e bağlı bir oligarşi, anlamlı ekonomik ve politik rekabet olasılığını yok etmiştir. Aslında Rusya, ABD Başkanı Dwight D. Eisenhower'ın 1961'de veda konuşmasında 

Amerikalılara hitap ettiği zaman “İstenmeyen güçlerin kazanılmasına karşı koruma” ile “askeri-sanayi kompleksi” ve “yanlış yerleştirilmiş  potansiyel gücün korkunç yükselişi” olarak tanımladığı sorunun tam yansımasıdır.

Birkaç “süperstar” şirketin hâkim olduğu birçok ABD endüstri sektörüne karşı, “demokratik sosyalist” aktivistlerin ve popülist protestocuların Eisenhower'ın uyarılarına kulak vermelerinden mutluluk duymalıyız. Ancak, oligarkların varlıklarını 1990'larda devlet varlıklarını ele geçirmelerine borçlu oldukları Rusya'nın aksine, Amerika'nın süperstar şirketleri daha üretken oldukları için bulundukları yere gelebildiler. Bu, düzenleme çabalarının balyozdan daha fazla neşter hassasiyeti taşımak zorunda olduğu anlamına geliyor.


Özellikle, küresel tedarik zincirleri çağında, ABD şirketleri, üretim sürecinin her aşamasında performansı ve verimliliği artırmak için muazzam ölçek ekonomilerinden, ağ etkilerinden ve gerçek zamanlı verilerin kullanımından yararlandılar. Amazon gibi bir şirket, teslimat sürelerini en aza indirmek ve hizmetlerinin kalitesini artırmak için sürekli olarak 
verilerinden yeni öğrenmeler gerçekleştirdi. Rekabet üstünlüğünden emin olan firmanın hükümetten birkaç iyilik alması gerekiyordu; Amazon'un kurucusu Jeff Bezos'un ABD yönetimini sıklıkla eleştiren Washington Post'u desteklemesinin bir nedeni de budur.


Ancak süperstar şirketlerinde bugünkü süper verimliliğin, özellikle anlamlı rekabetin olmadığı durumlarda bu şekilde kalacağı anlamına gelmiyor. Görevliler, konumlarını rekabet karşıtı 
rekabetçi yollarla sürdürmeye daima özendirilecektir. 1984 Bilgisayar Sahtekarlığı ve Kötüye Kullanım Yasası ve 1998 Dijital Binyıl Telif Hakkı Yasası gibi mevzuatı destekleyerek, önde gelen internet şirketleri, rakiplerinin, kullanıcı tarafından oluşturulan ağ etkilerinden yararlanmak için platformlarına girememelerini sağlamıştır. Benzer şekilde, 2009 mali krizinden sonra, büyük bankalar artan düzenlemelerin kaçınılmazlığını kabul ettiler ve daha sonra uyum maliyetlerini artıran ve dolayısıyla daha küçük rakipleri dezavantajlı hale getiren kurallar için lobi yaptılar. Ve şimdi Trump yönetiminin ithalat vergileriyle tetiklenerek mutlu olan, iyi bağlantılara sahip şirketler kimin koruma sağladığını ve maliyetleri kimin karşıladığını etkileyebilir duruma geldiler.


Daha genel olarak, hükümetin tanımladığı fikri mülkiyet hakları, yönetmelikler ve tarifeler - üretkenlikten ziyade- bir şirketin kârını artırır, devletin iyiliğine bağımlı hale gelirler. Yarınki kurumsal verimliliğin ve bağımsızlığın tek garantisi bugünkü rekabettir.


Hükümete kapitalizmi rekabetçi tutma ve bir azınlığın egemenliğini sağlayan akışı engelleme baskısı, genellikle ülkelerinde demokratik olarak örgütlenen sıradan insanlardan gelir. Onlar seçkinlerin etkisine sahip değillerdir, genellikle daha fazla rekabet ve açık erişim isterler. ABD'de, on dokuzuncu yüzyılın sonlarında ortaya çıkan Popülist Hareket ve yirminci yüzyılın başlarında oluşan İlerici Hareket, demiryolları ve bankacılık gibi kritik endüstrilerdeki tekelleşmeye verilen karşı tepkilerdi. Tabandaki bu seferberlik, 1890 Sherman Antitröst Yasası, 1933 Cam Steagall Yasası (daha az doğrudan olsa da) gibi düzenlemelere ve eğitim, sağlık, kredi ve iş olanaklarına erişimin arttırılmasına yönelik tedbirlere yol açmıştır.  Rekabeti destekleyen bu hareketler yalnızca kapitalizmi canlı tutmakla kalmayıp, aynı zamanda şirketçi otoriterizm riskini de engellediler.


Günümüzde, en iyi işler, öncelikle birkaç prestijli üniversiteden işe giren süperstar şirketlere yöneldiğinden, küçük ve orta ölçekli şirketler, büyüme süreçlerinde baskın firmalar tarafından konulan engellerle karşılaştıkları için ekonomik faaliyet küçük şehirleri ve yarı kırsal toplulukları mega kentlerden ayırdıkça popülizm yeniden ortaya çıkıyor.


Politikacılar bu sorunu çözmek için çabalıyorlar, ancak önerilerinin bizi doğru yöne götüreceğine dair hiçbir garanti yok. 1930'ların açıkça gösterdiği gibi, statükoya daha katı alternatifler olabilir... Çürüyen Fransız köylerindeki ve küçük kasaba Amerika'sındaki seçmenler, piyasa ekonomisine karşı umutsuzluğa düşmek ve umutlarını kaybetmek durumunda kalırlarsa, her ikisi de piyasalar ve devlet arasındaki hassas dengeyi bozacak olan etnik milliyetçiliğin alarm zillerine veya tam sosyalizme karşı savunmasız olacaklar. Bu hem refaha hem de demokrasiye son verecek.


Doğru cevap devrim değil, yeniden dengelemedir. Kapitalizm, endüstrilerin verimli ve girişe açık kalmasını ve tekelleşmemelerini sağlamak için güncellenmiş antitröst düzenlemeleri gibi yukarıdan aşağıya reformlara ihtiyaç duyuyor. Ancak ekonomik olarak harap olmuş toplulukların yeni fırsatlar yaratmasına ve üyelerinin pazar ekonomisine olan güvenini sürdürmelerine yardımcı olmak için aşağıdan yukarıya politikalara ihtiyacı var. Popülist liderlerin radikal önerileri körü körüne takip edilmese bile popülist eleştiriye dikkat edilmelidir. Bu hem canlı pazarları hem de demokrasiyi korumak için çok önemlidir.


Raghuram G. Rajan, Chicago, 6 Mayıs 2019, Project Syndicate


( 2013-2016 yılları arasında Hindistan Merkez Bankası Başkanlığı yapan Raghuram G. Rajan, Chicago Booth Üniversitesi İşletme Fakültesi Finans Profesörüdür.)




Seçkin Deniz, 04
.06.2019, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
Takip et: @Seckin_Deniz


Not: Çeviri programları kullanılarak İngilizce'den çevrilmiştir.



Sonsuz Ark'tan
  1. Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur. 
  2. Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
  3. Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.

Seçkin Deniz Twitter Akışı