"Sizleri büyük bir kaygıyla düşünmeye davet ediyorum. İyilik ve kötülük, doğru ve yanlış artık kontrol edemeyeceğiniz bir boyuta ulaştığında yaklaşık 20 yıldır zombi filmleri ve dizileri ile psikolojik olarak hazır hale getirilen nesiller birbirlerini öldürmeyi hayatta kalmanın temel gerekçesi olarak kabul edecekler..."
Bir toplumu değiştirmek kolay bir fonksiyon sorunu değildir;
Türkiye'de Tanzimat Fermanı ile başlayan ve Cumhuriyet dönemi ile birlikte
programlı bir şekilde artan devlet baskısı ile 1948'e kadar tavizsiz bir şekilde
süren, 1948'den sonra da kısmî özgürlük bahşeden devlet kurgusuyla baskısını
devam ettiren Batılılaşma serüveni, geride kalan 179 yıl düşünülürse başarılı
sayılmadığı gibi, başarısız da sayılmaz.
Bugünkü toplum yapımız, herhangi bir batılı ülkeden ayrışan
yönleri, gelenekler ve din muhafazakarlığı ile ağır bassa da, Tanzimat Fermanı
öncesi toplum yapımızla kıyaslanamaz derecede farklı. O halde bugünkü toplumu
değiştirmek için gerekli olan öngörülebilir zaman, eşdeğer olmayan zorluklar
dikkate alınarak geçen 179 yılla kıyaslanmalıdır. Devlet aileye girmekte zorluk
çekmiş ve ailenin katı korumacılığını yenememiştir; ancak ortaya çıkan birey,
geçmiş ve şimdi arasında kaskatı kesilen travmatik özellikleri yüksek bir birey
tipine dönüşmüştür; şu anda şikayetçi olduğumuz şey de tam olarak budur.
